H- en P-zinnen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Zedetsa (overleg | bijdragen) op 9 mrt 2020 om 23:23. (Versie 55816732 van 2A02:1811:140A:5000:E1A3:B0DB:4073:7D5D (overleg) ongedaan gemaakt. De H- en P-zinnen, en ook de H- en P-zinnen?)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Op verpakkingen van alle gevaarlijke stoffen dienen de H- en P-zinnen voor te komen. Gevaarlijke stoffen of mengsels moeten volgens de voorschriften van GHS ingedeeld worden in een of meer categorieën. Voor elke categorie schrijft GHS voor welk pictogram, signaalwoord, bijhorende gevarenaanduidingen (H-zinnen; hazard) en voorzorgsmaatregelen (P-zinnen; precaution) op het etiket moeten vermeld worden.

Voorbeeld

Voor een instabiele ontplofbare stof is het GHS-pictogram GHS01 (ontploffing), het signaalwoord Gevaar, de gevarenaanduiding H200 (Instabiele ontplofbare stof), en de voorzorgsmaatregelen:

  • P201 - "Alvorens te gebruiken de speciale aanwijzingen raadplegen."
  • P202 - "Pas gebruiken nadat u alle veiligheidsvoorschriften gelezen en begrepen heeft."
  • P273 - "Voorkom lozing in het milieu."
  • P281 - "De nodige persoonlijke beschermingsuitrusting gebruiken."
  • P372 - "Ontploffingsgevaar in geval van brand."
  • P373 - "Niet blussen wanneer het vuur de ontplofbare stoffen bereikt."
  • P380 - "Evacueren."
  • P401 - "... bewaren."
  • P501 - "Inhoud/verpakking afvoeren naar..."

Uitzondering zijn sommige categorieën met weinig gevaar, waarvoor geen aanduidingen op het etiket vereist zijn. Voorbeeld: "ontplofbare stoffen, subklasse 1.6" of "zelfontledende stoffen en mengsels, type G".


P staat voor protection en de H staat voor Hazard dax

Oude classificatie

Zie R- en S-zinnen voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De H- en P-zinnen vervangen de vroegere Europese R- en S-zinnen en zijn verplicht op de etikettering sedert 1 december 2010 voor zuivere stoffen en sedert 1 juni 2015 voor mengsels.

Boven op de door de GHS vereiste H-zinnen zijn enkele door de Europese Unie aanvullend verplicht gestelde zinnen in de lijst met H-zinnen opgenomen. Die worden aangeduid als EUH-zinnen. De meeste van deze EUH-zinnen zijn ontstaan uit equivalente R- en S-zinnen.[1]

Zie ook