Naar inhoud springen

Henriëtte Catharina van Nassau

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Henriëtte Catharina van Nassau
1637 – 1708
Henriëtte Catharina van Nassau
Vorstin van Anhalt-Dessau
Periode 1659 - 1693
Vader Frederik Hendrik van Oranje
Moeder Amalia van Solms
Dynastie Oranje-Nassau
Partner Johan George II van Anhalt-Dessau
Kinderen 10, zie "Kinderen"
Slot Oranienbaum

Henriëtte Catharina van Nassau (Den Haag, 10 februari 1637Slot Oranienbaum, 3 november 1708) was een dochter van stadhouder Frederik Hendrik en Amalia van Solms. Mede via haar stamt het huidige Nederlandse koningshuis af van Willem van Oranje.

Toen Henriëtte Catharina vijf jaar oud was, werd besloten dat zij later zou trouwen met de vier jaar oudere graaf Enno Lodewijk van Oost-Friesland.[1] Zij verbrak deze verloving toen zij zeventien jaar oud was.[2]

Charles Stuart vroeg om haar hand, maar haar moeder wees zijn verzoek af. Henriëtte Catharina was graag met hem getrouwd. Zijn brieven bewaarde zij haar leven lang en gingen na haar dood op eigen verzoek met haar het graf in.[1]

Op 6 juli 1659 trouwde zij in Groningen met vorst Johan George II van Anhalt-Dessau (1627-1693), waardoor ze vorstin van Anhalt-Dessau werd. Dit is het enige vorstelijk huwelijk dat plaatsvond in Groningen.

Duitsland lag door de Dertigjarige Oorlog in puin, terwijl het in de Nederlanden onder Frederik Hendrik juist zeer goed ging. Alles wat uit Nederland kwam, werd als toonaangevend gezien. De huwelijken van Henriëtte Catharina en haar drie zusters met Duitse vorsten waren dan ook een bron van Nederlandse invloed op de Duitse landen op het gebied van onder andere landbouw, de aanleg van havens en dijken, architectuur en schilderkunst.

Toen Johan George in 1660 de regering van Anhalt-Dessau op zich nam, schonk hij zijn vrouw onder andere het stadje Nischwitz. Zij liet er woonhuizen bouwen, een kerkhof en een glasblazerij en bracht het tot bloei. Nischwitz werd naar Henriëtte Catharina's familie vernoemd: in 1673 verscheen voor het eerst de nieuwe naam Oranienbaum en zo heet het stadje nog steeds. In 1683 liet Henriëtte Catharina de Nederlandse architect Cornelis Ryckwaert overkomen, die de stad op barokke wijze nieuw vormgaf, Slot Oranienbaum bouwde en een circa 28 hectare groot park in Nederlandse stijl aanlegde.

Johan George stierf in 1693 en de vijf jaar daarop nam Henriëtte Catharina de regering waar als regent voor hun zoon, de latere vorst Leopold I van Anhalt-Dessau.

Uit het huwelijk tussen Henriëtte Catharina en Johan George werden tien kinderen geboren van wie er vier op jonge leeftijd stierven. De anderen waren:

Stamboom Henriëtte Catharina van Nassau
Grootouders Willem van Oranje (1533-1584)
× 1583
Louise de Coligny (1555-1620)
Johan Albrecht I van Solms-Braunfels
×
Agnes van Sayn-Wittgenstein
Ouders Frederik Hendrik van Oranje (1584-1647)
× 1625
Amalia van Solms (1602-1675)
Henriëtte Catharina van Nassau (1637-1708)
Zie de categorie Henriette Catherine of Orange-Nassau van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.