Herborist
Een herborist is een kruidenkundige, die geneeskrachtige planten en natuurlijke ingrediënten in preparaten verwerkt tot producten die gebruikt worden in de natuurgeneeskunde. Een herborist kan preparaten bereiden op aanvraag of verkoopt natuurproducten kant en klaar. Herboristen kunnen fytotherapie toepassen, maar ook aromatherapie en gemmotherapie, die tot de pseudowetenschap gerekend worden.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Herboristen in Frankrijk
[bewerken | brontekst bewerken]Het beroep van herborist werd voor het eerst in Frankrijk erkend in januari 1312. De corporatie van kruidendokters werd erkend in de vijftiende eeuw.[1]
Vanaf de 18de eeuw was een universitair diploma in de kruidengeneeskunde gereserveerd voor artsen, apothekers en dierenartsen die waren afgestudeerd aan de medische faculteit van Parijs. Diploma's werden door de Faculteit der Geneeskunde uitgegeven vanaf 1778. Volgens de Franse wet L659 van het Wetboek van Volksgezondheid, is de praktijk van de kruidengeneeskunde enkel nog toegankelijk voor apothekers die studeerden via de faculteit en voor de laatste herboristen die hun praktijk mochten blijven beoefenen. Het aantal herboristen daalde in de tijd en apothekers bleven bestaan. Die waren gemachtigd om planten te verhandelen die niet waren opgenomen in de lijst van 193 planten die vrij verkrijgbaar waren.[2]
In 1927 werd de Nationale School voor Kruidkunde in Parijs gesticht.Tijdens het Vichy-regime werd de opleiding afgeschaft en het diploma kon niet meer behaald worden vanaf 1941. In Frankrijk werd dit sindsdien niet meer heringevoerd. De laatste diploma's werden uitgegeven op 11 september 1941.[3]
In Frankrijk is sinds 1982 de Vereniging voor de heropleving van de fytotherapie op zoek naar erkenning van het beroep van herborist door de oprichting van een Europees diploma phytologue-herboriste.[4]
Herboristen in België
[bewerken | brontekst bewerken]Vanaf de onafhankelijkheid van België in 1830 zijn er studies mogelijk via de Europese School van kruidengeneeskunde in Brussel.
In de 21ste eeuw worden verschillende studies aangeboden door privé-centra en via het afstandsonderwijs, die leiden tot het behalen van het diploma herborist. Deze kunnen erkend zijn op grond van diverse regelingen: via het koninklijk besluit van 21 december 1998 betreffende de beroepsbekwaamheid voor zelfstandige activisten, de programmawet van 10 februari 1998 tot bevordering van het zelfstandig ondernemerschap en het koninklijk besluit van 21 oktober 1998 tot bevordering van het ondernemerschap.[5][6][7][8][9]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- https://www.vlaamseherboristen.be/ Website Vlaamse Herboristen Vereniging
- Les Simples - Syndicat inter-massifs pour la production et l’économie des simples
- Toxic plants - Bibliography par Jean Bruneton
- Quel avenir pour la filière des plantes médicinales en France ?. Septembre 2007, en ligne sur tela-botanica.org
- (fr) Guilde des herboristes
- ↑ (fr) de Bonneval, Patrice (januari 2010). Le métier d'herboriste. Biocontact 2010 (198): 32
- ↑ (fr) Article L659 - Code de la santé publique - Légifrance. www.legifrance.gouv.fr. Gearchiveerd op 29 juli 2023. Geraadpleegd op 9 april 2024.
- ↑ (fr) "Herboriste, un métier interdit qui aspire à renaître", Le Monde.fr, 19 maart 2012. Gearchiveerd op 18 november 2022. Geraadpleegd op 9 april 2024.
- ↑ (fr) Association pour le renouveau de l’herboristerie. www.arh-herboristerie.org. Gearchiveerd op 28 mei 2023. Geraadpleegd op 9 april 2024.
- ↑ (en) Centrum voor Afstandsonderwijs - Studeer waar en wanneer je wil. Centrum voor Afstandsonderwijs. Gearchiveerd op 3 december 2023. Geraadpleegd op 9 april 2024.
- ↑ Kruidengeneeskunde: medisch gebruik van kruiden en planten. www.herboristen.be. Gearchiveerd op 3 december 2023. Geraadpleegd op 9 april 2024.
- ↑ Opleiding Herborist. Syntra AB. Gearchiveerd op 2 december 2023. Geraadpleegd op 9 april 2024.
- ↑ (fr) Enseignement à distance auprès de l'EEH. Ecole Herboristerie. Gearchiveerd op 6 september 2017. Geraadpleegd op 24 augustus 2017.
- ↑ (fr) Herboriste. IFAPME (8 juli 2017). Gearchiveerd op 8 juli 2017. Geraadpleegd op 9 april 2024 – via web.archive.org.