Naar inhoud springen

Ivo Schöffer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf I. Schöffer)
Ivo Schöffer
Schöffer (1977)
Schöffer (1977)
Algemene informatie
Geboren 20 mei 1922
Geboorte­plaats Amsterdam
Overleden 13 januari 2012
Overlijdensplaats Leiden
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep historicus
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Geschiedenis
Onderwijs

Ivo Schöffer (Amsterdam, 20 mei 1922 - Leiden, 13 januari 2012) was een Nederlands historicus. Van 1961 tot 1987 was hij hoogleraar vaderlandse geschiedenis in Leiden.

Schöffer studeerde tijdens de Duitse bezetting aan de Universiteit van Amsterdam en raakte al snel betrokken bij de hulp aan Joden. Hiervoor zou hij later de Yad Vashem-onderscheiding krijgen.[1] Direct na de oorlog was hij redacteur van het studentenweekblad Propria Cures.

In 1956 promoveerde hij bij Jan Romein op het proefschrift Het nationaal-socialistische beeld van de geschiedenis van de Nederlanden. Een historiografische en bibliografische studie. Daarna werkte hij drie jaar aan een Australische universiteit als docent moderne Europese geschiedenis. Hij bekleedde van 1961 tot 1987 de leerstoel Vaderlandse Geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Leiden.

Schöffer maakte onder meer naam door samen met J.R. Bruijn en Femme Gaastra het meerdelige werk Dutch Asiatic shipping in the 17th and 18th centuries te schrijven. Ook stond hij aan de basis van het Biografisch Woordenboek van Nederland. Verder deed hij in opdracht van de Nederlandse regering onderzoek naar de zogeheten Zaak-Menten. Hij was een van de leden van de onderzoekscommissie verantwoordelijk gesteld voor het veertiende en laatste deel van Loe de Jongs Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog. Schöffer stond bekend als een conservatief-liberaal denker.

Bibliografie (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Ivo Schöffer: Het nationaal-socialistische beeld van de geschiedenis der Nederlanden. Een historiografische en bibliografische studie. Arnhem: Van Loghum Slaterus, 1956. (Proefschrift Universiteit van Amsterdam). Ongew. herdr. Utrecht: HES en Arnhem: Van Loghum Slaterus, 1978. ISBN 906194032X. Derde druk: Amsterdam University Press, 2006. ISBN 9053568956
  • Ivo Schöffer: Kleine Geschichte der Niederlande. Frankfurt am Main: Scheffler, 1956
  • Ivo Schöffer: Ons tweede tijdvak. Leiden, 1962 (Inaugerele rede Rijksuniversiteit Leiden)
  • Ivo Schöffer: A short history of the Netherlands. 2nd. rev. ed. Amsterdam: De Lange, 1973. ISBN 9061330769
  • De affaire-Menten, 1945-1976. Eindrapport van de Commissie van onderzoek betreffende het opsporings- en vervolgingsbeleid inzake Menten vanaf de bevrijding tot de zomer van 1976 en de invloeden waaraan dat beleid al dan niet heeft blootgestaan. Samenst.: J.C.H. Blom, A.C. 't Hart, I. Schöffer ; met medewerking van J.M. de Maar-Willink. 's-Gravenhage: Staatsuitgeverij, 1979. ISBN 9012027446
  • Ivo Schöffer: Veelvormig verleden. Zeventien studies in de vaderlandse geschiedenis. Amsterdam: De Bataafsche Leeuw, 1987. ISBN 9067071633
  • Ivo Schöffer: Adriaan Kluit, een voorganger. Leiden, 1988. (Afscheidscollege Rijksuniversiteit Leiden)
  • Je moet ook een beetje durven. Ivo Schöffer over zichzelf, de oorlog en de geschiedenis. Interview door Jos Palm en Gerard Leenders; bew. door Nicolette Mout: Leiden, 2002. ISBN 9075301103

Publicatie over Ivo Schöffer

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Herman de Liagre Böhl: 'Ivo Schöffer Levensbericht'. In: Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden, 2011-2012, pag. 126-137
  • Gerben Post, “Schöffer & Co., familiebedrijf in verzetszaken”, Prometheus, Amsterdam, 2021, ISBN 9789044648317.
[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. Ivo Schöffer, Yad Vashem (en)
Zie de categorie Ivo Schöffer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.