Naar inhoud springen

Ina Brouwer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door C mon (overleg | bijdragen) op 29 jul 2008 om 12:27. (VVD milieu)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Ina Brouwer (Rotterdam, 11 april 1950), is een Nederlandse politica, die enige tijd fractievoorzitter was van de Communistische Partij van Nederland (CPN) in de Tweede Kamer. Ook was ze Tweede Kamerlid voor Groenlinks

Brouwers' vader was commissaris van politie in Hilversum en stemde VVD.[1] Tijdens haar studie rechten in Groningen maakte zij kennis met de sociale advocatuur en werd lid van de CPN. In 1981 werd zij Tweede Kamerlid, een jaar later volgde zij Marcus Bakker op als fractievoorzitter. Dat bleef zij tot 1986, toen de CPN bij de Kamerverkiezingen haar drie zetels verloor en uit de Kamer verdween.

Brouwer was voorstander van de fusie tussen PPR, CPN, PSP en EVP tot GroenLinks (GL). In 1989 kwam ze terug in de Kamer als lid van de fractie van die nieuwe partij. Tussen 1990 en 1991 was zij, als een van de eerste kamerleden op zwangerschapsverlof. Begin 1994 hield die partij een ledenreferendum over het lijsttrekkerschap, tussen het duo Ina Brouwer/Mohammed Rabbae en het duo Paul Rosenmöller/Leonie Sipkes. Het eerstgenoemde duo won het referendum, maar verloor de verkiezingen van 3 mei 1994: tegen ieders verwachting zakte GroenLinks van zes naar vijf zetels. Brouwer hield daarop de eer aan zichzelf en verliet het parlement.

Van 1995 tot 2003 werkte Brouwer op het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid als directeur Emancipatiezaken en als 'kwartiermaker' voor de Academie SZW. In 2003 verscheen haar boek Het glazen plafond. Vrouwen aan de top, verlangens & obstakels.

In 2005 werd Brouwer senior adviseur bij Twynstra Gudde Adviseurs, met als werkterrein het publieke domein rond vraagstukken van diversiteit, sociale zaken en bestuurlijke vernieuwing.

In januari 2007 werd Ina Brouwer lid van de Partij van de Arbeid. Met deze stap drukte ze haar afwijzing uit van het feit dat GroenLinks-fractievoorzitter Femke Halsema af had gezien van onderhandelingen met PvdA en CDA over een regeringscoalitie. Brouwer vond het een gemiste kans en vreesde dat de partij "een te gemakkelijke oppositie" tegen het vierde kabinet-Balkenende zou gaan voeren. Ze behield haar GroenLinks-lidmaatschap overigens wel.

Trivia

Toen premier Ruud Lubbers haar bij de beantwoording van vragen quasi-verstrooid' "mevrouw Bakker" noemde, werd Brouwer daar boos over. Lubbers liet haar een doos bonbons bezorgen, die Brouwer doorstuurde naar de vrouw van Marcus Bakker.

Voorganger:
M. Bakker
CPN-fractievoorzitter
Tweede Kamer

1982-1986
Opvolger:
-

Sjabloon:Parlement

  1. Mr. I. Brouwer op parlement.com