Indexnotatie

Een index (meervoud: indices of indexen) is in de wiskunde een symbool dat voorkomt als sub- of superscript ter onderscheiding van verschillende grootheden, exemplaren, enz., die met dezelfde letter worden aangeduid.

In de onderstaande formule zijn v en k indices, gebruikt als subscript:

$R={\frac {2A_{v}}{Q_{k}}}$

In veel gevallen wordt ook een variabele als index genoteerd, in het bijzonder variabelen als n, i, k, die een natuurlijk getal als rangnummer of aantal voorstellen. Zo wordt met $a_{n}$ het n-de element van de rij a bedoeld (of meer algemeen als niet noodzakelijk 1 de eerste indexwaarde is: het element met nummer n).

Een index kan bestaan uit meer dan één teken, zoals in:

$A_{i,j}={\frac {1}{B_{j,i}}}$

Diversen

Indices worden ook in de taalkunde gebruikt om coreferentie aan te geven.

Zie ook

• Indexverzameling