Inductieverhitting
Inductieverhitting is een methode om een elektrisch geleidend voorwerp te verhitten door middel van een in het voorwerp geïnduceerde elektrische stroom. Inductieverhitting is een snelle, contact- en vlamloze manier van verwarmen. Verhitting ontstaat doordat het uitwendige magnetische wisselveld wervelstromen in het voorwerp doet ontstaan. Hierdoor ontstaat gelokaliseerde warmte. Hoe diep de warmte het voorwerp binnendringt hangt van de frequentie en het materiaal af. Lage frequenties (5 tot 30 kHz) dringen diep de materialen binnen. Hoge frequenties zorgen voor minder diepe penetratie, maar wel voor sterkere verhitting. Daarnaast kunnen magnetische voorwerpen ook nog voor hystereseverhitting zorgen, waardoor het voorwerp nog sneller verhit wordt.
Toepassingen
Inductieverhitting vindt vele verschillende toepassingen in allerlei takken van industrie. Met inductieverhitting worden producten geseald, gesmeed, gehard en gesoldeerd (hard en zacht). Maar de bekendste manier van inductieverhitting is inductiekoken.
Inductieverhitting kan worden toegepast op heel grote voorwerpen, maar ook op heel kleine schaal (nanodeeltjes).
Benodigdheden
Om voorwerpen met inductie te verwarmen is een installatie nodig voor het opwekken van het magnetische veld van de geschikte frequentie.
