Naar inhoud springen

Inktval

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door KLBot2 (overleg | bijdragen) op 18 apr 2013 om 10:10. (Robot: Verplaatsing van 1 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:Q2635931)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Inktvallen in Matthew Carters lettertype Bell Centennial.

Een inktval is een eigenschap van sommige lettertypes waarbij sommige hoeken en details weggelaten zijn van de lettervormen. Wanneer de desbetreffende letter dan gedrukt wordt, verspreidt de inkt zich vanzelf in de weggelaten zones. Zonder inktvallen zou de overschot aan inkt te veel en ongecontroleerd uitlopen waardoor de scherpe rand en de lettervorm verloren gaat. Een dergelijke uitgelopen rand, heet 'kraalrand'.

Inktvallen zijn alleen nodig voor letters in een klein corps en vindt men meestal ook alleen maar terug in fonts die speciaal ontworpen zijn voor het printen op poreus papier (waarop de inkt extra uitloopt), zoals kranten en telefoonboeken. Zo ontwierp bijvoorbeeld Matthew Carter het lettertype Bell Centennial speciaal voor telefoonboeken. Een ander voorbeeld is Retina, ontworpen voor The Wall Street Journal.