Jan Utenhove
Jan Utenhove (Gent, 1516 – Londen, 6 januari 1566) was een Gentse patriciër, schrijver en reformator. Hij is het meest bekend door zijn vertalingen van de Psalmen en het Nieuwe Testament in het Nederlands.[1]
Samen met Johannes a Lasco leidde hij vanaf 1550 de Nederlandse vluchtelingengemeente in Londen. Utenhove had daarbij het ambt van ouderling. Zij schoeiden de gemeente op calvinistische leest, waarmee zij een blijvend stempel drukten op de Nederlandse kerkinrichting na de Reformatie.[2]
In 1553 stierf de hervormingsgezinde koning Eduard VI van Engeland. Hij werd opgevolgd door zijn Rooms-katholieke halfzus Mary Tudor, die de Engelse Reformatie probeerde terug te draaien. Hierdoor werden de Nederlandse protestanten gedwongen te vluchten. Na omzwervingen in Scandinavië vonden de vluchtelingen een gastvrij onthaal in Emden. Deze reis en alle ontberingen werden door Utenhove beschreven in Een nieuw liedeken.[3]
- ↑ Jan Utenhove, Godfried van Wingen, Johannes à Lasco & Martinus Mikron (1556). Het Nievwe Testament, dat is het Nieuwe Verbond onzes Heeren Jesu Christi / na der Grieckscher waerheyt in Nederlandtsche sprake grondlick en trauwlick ouerghezett. Emden: Gellius Ctematius.
- ↑ Jan Utenhove (1554). Christelicke ordonnantiën der Nederlandschen Ghemeynte Christi, die van den Christelicken prince Edewart den VI in het jaar 1550 te Londen inghestelt was.. Emden: C. Volkwinner.
- ↑ Jan Utenhove. Een nieuw liedeken, ghemaeckt door Johan Wtenhove, ende gaet op de wijse vant Liet vanden Coninck van Denemarcke, O radt van avontueren, of Van vier Christenen, verbrant binnen Liere in Brabant.