Jean-Baptiste Malou-Vandenpeereboom

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Andries Van den Abeele (overleg | bijdragen) op 22 jun 2014 om 23:29.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Jean-Baptiste François-Xavier Malou, meestal Malou-Vandenpeereboom, (Ieper, 3 december 1783 - Brussel, 6 februari 1862) was een Belgisch senator.

Levensloop

Jean-Baptiste Malou was een zoon van de onstuimige Pierre Malou, genaamd Malou-Riga, en van Marie-Louise Riga. Hij trouwde met Marie-Thérèse Vandenpeereboom. Ze waren de ouders van bisschop Jean-Baptiste Malou en van eerste minister Jules Malou.

Na het verlies van het familiefortuin als gevolg van de revolutiejaren, was het er Malou om te doen door zijn handelsactiviteiten de vroegere welstand te herwinnen. Om die reden verkoos hij de verkiezing af te wijzen, toen de Ieperlingen hem in 1830 wilden afvaardigen naar het Nationaal Congres.

Toen echter bijna twintig jaar later zijn jongere broer Edouard Malou op achtenvijftigjarige leeftijd overleed, aanvaardde hij als zijn opvolger in de Belgische Senaat te zetelen. Hij werd in 1849 katholiek senator voor het arrondissement Ieper en vervulde dit mandaat tot in 1859.

Literatuur

  • Carlo BRONNE, La vie impétueuse de Malou-Riga, Turnhout, 1962
  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894, Brussel, 1996.