Jean de Laborde
| Jean de Laborde | ||
|---|---|---|
.JPG)
| ||
Józef Unrug, Jean de Laborde (midden), Eugeniusz Solski (1931)
| ||
| Bijnaam | Comte Jean (Graaf Jean) | |
| Geboren | 29 november 1878 Chantilly | |
| Overleden | 30 juli 1977 Castillon-la-Bataille | |
| Rustplaats | Bielle, Frankrijk | |
| Land/zijde |  Frankrijk.svg){kind=small} Vichy-Frankrijk
| |
| Onderdeel | Franse marine | |
| Dienstjaren | 1897 - 1943 | |
| Rang |  Amiral
| |
| Slagen/oorlogen | Bokseropstand
| |
| Onderscheidingen | zie onderscheidingen | |
Jean de Laborde (Chantilly, 29 november 1878 – Castillon-la-Bataille, 30 juli 1977) was een Franse admiraal, bekend van het tot zinken brengen van de Franse vloot in Toulon in 1942.
Als viceadmiraal was Laborde hoofd van het Eerste Squadron die rond het slagschip Strasbourg was georganiseerd.
Na de val van Frankrijk en de oprichting van Vichy-Frankrijk werd Laborde aanhanger van het regime en werd door Philippe Pétain benoemd tot hoofd van de Hoge Zeevloot. De Hoge Zeevloot bestond uit 38 moderne schepen en maakte een kwart van de gehele Franse vloot uit.
Laborde was fel gekant tegen de Britten en Charles de Gaulle en riep op tot de herovering van Tsjaad. Toen Operatie Toorts in 1942 plaatsvond, de geallieerde invasie van Noord-Afrika opperde hij dat de Franse vloot naar Noord-Afrika moest vertrekken en als vergelding de geallieerden moest aanvallen; dit voorstel werd door admiraal Gabriel Auphan afgewezen.
Op 27 november 1942 gaf Laborde het bevel tot het zinken brengen van de Franse vloot in Toulon om te voorkomen dat de schepen in Duitse, Italiaanse of Britse handen zou vallen. Na de bevrijding tijdens de “Épuration légale” werd Laborde ter dood veroordeeld door het Haute cour de justice wegens hoogverraad en het er niet in slagen om de vloot te redden om het tekort aan te vullen bij de geallieerden. Zijn straf werd omgezet tot levenslang en hij kreeg op 9 juni 1947 gratie.
Militaire loopbaan
- Aspirant: 1895[1]
- Enseigne de vaisseau: oktober 1900[1]
- Lieutenant de vaisseau: 1908[1]
- Contre-amiral: 8 augustus 1928[1]
- Vice-amiral: 4 oktober 1932[1]
- Amiral: 27 september 1938[1]
Onderscheidingen
- Legioen van Eer
- Grootkruis op 1 januari 1940
- Grootofficier op 28 juni 1935
- Commandeur op 27 december 1924
- Officier op 18 maart 1915
- Ridder op 31 december 1912
- Médaille militaire
- Croix de guerre 1914-1981 met 3 Palmen en 1 bronzen Ster
- Croix de guerre 1939-1945 met 1 Palm
- Maritieme Orde van Verdienste
- Commandeur op 27 maart 1939
- Officier op 11 juli 1936
- Herinneringsmedaille aan de Expeditie naar China (1901)
- Herinneringsmedaille aan Marokko (1909) met gesp "CASABLANCA"
- Koloniale Medaille met gesp "TONKIN"
- Navy Distinguished Service Medal
- Grootkruis in de Orde van Sharifian Alawaidis
- Distinguished Service Cross
- Grootkruis in de Orde van de Glorie
Bronnen, noten en/of referenties
|