Johan I van Beieren
| Johan I van Beieren | ||
|---|---|---|
| 1329-1340 | ||
| Hertog van Neder-Beieren | ||
| Periode | 1339-1340 | |
| Voorganger | Hendrik XIV | |
| Opvolger | Lodewijk IV | |
| Vader | Hendrik XIV van Beieren | |
| Moeder | Margaretha van Bohemen | |
Johan I van Beieren bijgenaamd het Kind (29 november 1329 - Landshut, 20 december 1340) was van 1339 tot 1340 hertog van Neder-Beieren. Hij behoorde tot het huis Wittelsbach.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Johan I was de zoon van hertog Hendrik XIV van Beieren en Margaretha van Luxemburg (1313-1341), dochter van koning Jan de Blinde.
Op 18 april 1339 huwde hij met Anna (1326-1361), dochter van hertog Lodewijk IV van Opper-Beieren. Enkele maanden later overleed zijn vader, waarna Johan hertog van Neder-Beieren werd. Omdat hij nog minderjarig was, werd zijn schoonvader Lodewijk IV regent.
Een jaar na zijn aantreden, eind 1340, overleed Johan, waardoor de Neder-Beierse tak van het huis Wittelsbach uitstierf. Kort nadien, in januari 1341, herenigde zijn schoonvader het vroegere hertogdom Beieren. Zijn moeder Margaretha keerde na zijn overlijden terug naar Bohemen.
Bronnen, noten en/of referenties
|