Johann Thomas Fischer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johann Thomas Fischer
Persoonsgegevens
Geboren 1603
Gedoopt Wöhrd bij Neurenberg, 21 december 1603
Overleden Neurenberg, 16 oktober 1685
Geboorteland Heilige Roomse Rijk
Oriënterende gegevens
Leermeester Sebastian Schedel
Leerling(en) Anna Catharina Block
Magdalena Fürst
Bekende werken Hortus Eystettensis
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Johann Thomas Fischer (Wöhrd bij Neurenberg, 1603 – Neurenberg, 16 oktober 1685) was een Duitse kunstschilder. Hij schilderde vooral bloemen en landschappen, illustreerde boeken en kleurde kopergravures in.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Johann Thomas Fischer was een zoon van de edelsteenslijper Valentin Fischer. Hij trad in dienst bij Sebastian Schedel uit Neurenberg, die hem de kunst van het bloemschilderen en illustreren van boeken bijbracht. In 1629 vestigde Fischer zich als zelfstandig kunstenaar. Omdat hij niet in dienst was geweest bij een erkende meester, protesteerden de Neurenbergse schilders hiertegen bij de stadsraad. Vanwege een tekort aan illustrators wees de raad een beroepsverbod voor Fischer af, maar het werd hem wel verboden om leerlingen of medewerkers in dienst te nemen of panelen te beschilderen.

Zijn werk bestond uit schilderingen van bloemen en landschappen op perkament en het inkleuren van kopergravures. In 1658 werkte hij mee aan de beschildering van de erepoort die voor de ontvangst van keizer Leopold I in de stad werd opgebouwd. [1] Fischer signeerde met de initialen HSF, HTF of Hans Vz..

Ondanks het verbod om leerlingen aan te nemen onderwees hij zijn dochter Anna Catharina in de bloem- en miniatuurschilderkunst. Ook trad hij op als leermeester van Magdalena Fürst, die later student werd bij Maria Sibylla Merian. Samen met Fürst kleurde Fischer tenminste voor 1687 twee exemplaren van de Hortus Eystettensis in.[2]

Huwelijken en kinderen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 26 oktober 1633 trouwde Fischer met Ursula (1615–1634), een dochter van glashandelaar Caspar Paulus de Oudere. Dit eerste huwelijk bleef kinderloos en Ursula overleed een jaar na hun huwelijk.

Op 7 juli 1635 trouwde hij met Barbara Huber (overleden 1684), een dochter van Christoph Huber. Het paar kreeg vier kinderen, onder wie Anna Catharina. De doopgegevens zijn echter slechts van één dochter, Juliana Barbara, bekend.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Voor zijn werk aan de poort kreeg hij van de Stadsraad op 16 april 1660 30 gulden betaald.
  2. De door Fischer en Fürst ingekleurde versies van de Hortus Eystettensis worden bewaard in de Österreichische Nationalbibliothek in Wenen (68.A.24.) en de Bayerische Staatsbibliothek (rar. 1093).