Naar inhoud springen

Johanne Stockmarr

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johanne Stockmarr
Johanne Stockmarr
Geboren 21 april 1869
Overleden 2 februari 1944
Land Vlag van Denemarken Denemarken
Jaren actief vanaf 1889
Beroep(en) pianiste
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Johanne Stockmarr ( 21 april 18692 februari 1944) was een Deens pianiste.

Ze werd geboren in het gezin van Det Kongelige Kapel-violist Ferdinand Tycho Nicolai Stockmarr (1835-1884) en pianiste Ane Emilie Raun (1842-1911). Ze is verre familie van de contrabassist Gottlob Stockmarr. Haar broer is Albert Andrea Johannes Stockmarr, een geograaf en lid van de onderwijsisnpectie.

Ze kreeg haar eerste lessen thuis, niet op de viool maar op de piano. Haar lerares was toen nicht Anna Stockmarr. Van 1885 tot 1888 studeerde ze aan het Det Kongelige Danske Musikkonservatorium bij Edvard Helsted, Niels Gade en Johan Peter Emilius Hartmann. Ze vervolgde haar studie aan in Parijs bij Henri Fissot in Parijs en ook bij Franz Neruda in Kopenhagen. Ze maakte haar concertdebuut in 1889 en werd later bekend vanwege haar virtuositeit in combinatie met mooi spel. Haar concerten voerden haar naar de rest van de Scandinavische landen en Engeland waar ze werd geïntroduceerd door Lady Hallé Wilma Neruda, de vrouw van Charles Hallé. Ze gaf voorts les aan het conservatorium waar ze opgeleid was. Met name in Engeland was ze populair, ze speelde negentien keer tijdens de Proms-concerten, waarvan een aantal keren met het Pianoconcert van Edvard Grieg. Ze werd “koninklijk” in 1909 en kreeg in 1918 de Ingenio et arti-onderscheiding.

Agathe Backer-Grøndahl droeg haar Tre klavesrtykker opus 69 aan haar op.

Enkele concerten: