John Ellis (natuuronderzoeker)
| John Ellis | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geboren | 1710 | |||
| Overleden | 15 oktober 1776 | |||
| Standaardafkorting | J.Ellis | |||
| Toelichting | ||||
De bovenaangeduide standaardaanduiding, conform de database bij IPNI, kan gebruikt worden om John Ellis aan te duiden bij het citeren van een botanische naam. In de Index Kewensis is een lijst te vinden van door deze persoon (mede) gepubliceerde namen.
| ||||
| ||||
John Ellis (1710 of 1714[1] – Londen, 15 oktober 1776) was een Iers linnenkoopman en natuuronderzoeker.
Ellis was gespecialiseerd in het bestuderen van koralen. Hij werd benoemd tot Royal Agent voor de Republiek West-Florida in 1764 en in 1770 voor Dominica. Ellis importeerde veel zaden en planten naar Engeland vanuit Amerika. Hij correspondeerde met veel botanici, onder meer met Carl Linnaeus. Ellis' essay Directions for bringing over seeds and plants from the East Indies (1770) bevatte de eerste illustratie van de venusvliegenvanger.
Erkenning, en verdere geschriften[bewerken | brontekst bewerken]
Ellis werd in 1754 verkozen tot Fellow of the Royal Society. Het jaar daarop publiceerde hij An Essay towards the Natural History of the Corallines. Ellis werd in 1767 bekroond met de Copley Medal. Zijn Natural History of Many Uncommon and Curious Zoophytes, geschreven samen met Daniel Solander, verscheen postuum in 1776.
De standaard auteursafkorting J.Ellis wordt gebruikt om Ellis aan te geven als auteur bij het citeren van een botanische naam.
Bronnen, noten en/of referenties
|