John Salley
John Salley | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Nationaliteit | Verenigde Staten | |||
Geboortedatum | 16 mei 1964 | |||
Geboorteplaats | Brooklyn, Verenigde Staten | |||
Lengte | 211 cm | |||
Positie | Power forward/Center | |||
Collegeteams | ||||
1982-1986 | Georgia Tech Yellow Jackets | |||
NBA Draft | ||||
Gedraft in | 1986 | |||
Draftronde | 1 | |||
Draftpick | 11 | |||
Gedraft door | Detroit Pistons | |||
Clubs | ||||
Seizoen 1986-1992 1992-1995 1995-1996 1996 1996 1999-2000 |
Club Detroit Pistons Miami Heat Toronto Raptors Chicago Bulls Panathinaikos BC Los Angeles Lakers | |||
|
John Thomas Salley (Brooklyn, 16 mei 1964) is een Amerikaans acteur en voormalig basketballer die viermaal het NBA-kampioenschap won. Tweemaal won hij de kampioensring met de Detroit Pistons, eenmaal met de Chicago Bulls en eenmaal met de Los Angeles Lakers. Salley was de eerste speler in de geschiedenis die NBA-kampioen werd met drie verschillende teams en de enige tot Robert Horry deze prestatie in 2005 evenaarde.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Salley speelde collegebasketbal van 1982 tot 1986 voor de Georgia Tech Yellow Jackets. In 1986 werd hij als elfde in de eerste ronde gekozen door de Detroit Pistons in de NBA draft. Hij speelde zes seizoenen voor de Pistons en werd tweemaal NBA-kampioen met hen in 1989 en opnieuw in 1990. In september 1992 werd hij geruild naar de Miami Heat voor Isaiah Morris en een draftpick. In juni 1995 werd hij gekozen door de Toronto Raptors in de NBA Expansion Draft.
In maart 1996 tekende hij bij de Chicago Bulls als een vrije speler en won een derde NBA-kampioenschap. In september 1996 tekende hij bij de Griekse topclub Panathinaikos BC maar speelde er maar een maand na problemen tussen Salley en coach Božidar Maljković. In het seizoen 1999/00 keerde hij terug uit pensioen en speelde nog 45 wedstrijden voor de Los Angeles Lakers waarmee hij een vierde titel won.
Na zijn spelerscarrière werd Salley een acteur die verscheen in verschillende films, televisieprogramma's en praatprogramma's. Van 2001 tot 2009 was hij presentator van Best Damn Sports Show Period waarvoor hij in 2004 en 2005 twee keer genomineerd werd voor de Emmy Award van Outstanding Studio Show.[1]
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]- NBA-kampioen: 1989, 1990, 1996, 2000
- Nummer 22 teruggetrokken door de Georgia Tech Yellow Jackets
- Georgia Tech Sports Hall of Fame: 1991[2]
Statistieken
[bewerken | brontekst bewerken]Reguliere Seizoen
[bewerken | brontekst bewerken]Seizoen | Team | WG | WS | MPW | 2P% | 3P% | FW% | RPW | APW | SPW | BPW | PPW |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1986/87 | Detroit Pistons | 82 | 2 | 17,8 | 56,2 | 0,0 | 61,4 | 3,6 | 0,7 | 0,5 | 1,5 | 5,3 |
1987/88 | 82 | 16 | 24,4 | 56,6 | – | 70,9 | 4,9 | 1,4 | 0,6 | 1,7 | 8,5 | |
1988/89 | 67 | 21 | 21,8 | 49,8 | 0,0 | 69,2 | 5,0 | 1,1 | 0,6 | 1,1 | 7,0 | |
1989/90 | 82 | 12 | 23,3 | 51,2 | 25,0 | 71,3 | 5,4 | 0,8 | 0,6 | 1,9 | 7,2 | |
1990/91 | 74 | 1 | 22,3 | 47,5 | 0,0 | 72,7 | 4,4 | 0,9 | 0,7 | 1,5 | 7,4 | |
1991/92 | 72 | 38 | 24,6 | 51,2 | 0,0 | 71,5 | 4,1 | 1,6 | 0,7 | 1,5 | 9,5 | |
1992/93 | Miami Heat | 51 | 34 | 27,9 | 50,2 | – | 79,9 | 6,1 | 1,6 | 0,6 | 1,4 | 8,3 |
1993/94 | 76 | 45 | 25,1 | 47,7 | 66,7 | 72,9 | 5,4 | 1,8 | 0,7 | 1,0 | 7,7 | |
1994/95 | 75 | 50 | 26,1 | 49,9 | – | 73,9 | 4,5 | 1,6 | 0,6 | 1,1 | 7,3 | |
1995/96 | Toronto Raptors | 25 | 6 | 19,3 | 48,6 | – | 72,3 | 3,9 | 1,6 | 0,4 | 0,5 | 6,0 |
1995/96 | Chicago Bulls | 17 | 0 | 11,2 | 34,3 | – | 60,0 | 2,5 | 0,9 | 0,5 | 0,9 | 2,1 |
1999/00 | Los Angeles Lakers | 45 | 3 | 6,7 | 36,2 | – | 75,0 | 1,4 | 0,6 | 0,2 | 0,3 | 1,6 |
Carrière | 748 | 228 | 22,1 | 50,6 | 21,4 | 71,4 | 4,5 | 1,2 | 0,6 | 1,3 | 7,0 |
Play-offs
[bewerken | brontekst bewerken]Seizoen | Team | WG | WS | MPW | 2P% | 3P% | FW% | RPW | APW | SPW | BPW | PPW |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1986/87 | Detroit Pistons | 15 | 0 | 20,7 | 50,0 | – | 64,3 | 4,8 | 0,7 | 0,2 | 1,1 | 6,2 |
1987/88 | 23 | 0 | 27,1 | 53,8 | 0,0 | 71,0 | 6,7 | 0,9 | 0,7 | 1,6 | 7,0 | |
1988/89 | 17 | 0 | 23,1 | 58,6 | – | 66,7 | 4,6 | 0,5 | 0,5 | 1,5 | 8,9 | |
1989/90 | 20 | 0 | 27,4 | 47,5 | – | 75,5 | 5,9 | 1,0 | 0,5 | 1,7 | 9,5 | |
1990/91 | 15 | 0 | 20,5 | 54,3 | – | 60,0 | 4,1 | 0,7 | 0,4 | 1,3 | 7,5 | |
1991/92 | 5 | 1 | 29,8 | 45,5 | 0,0 | 82,1 | 6,0 | 2,8 | 0,6 | 2,8 | 12,6 | |
1993/94 | Miami Heat | 5 | 5 | 40,2 | 38,6 | – | 68,8 | 8,0 | 1,6 | 0,4 | 1,0 | 11,0 |
1995/96 | Chicago Bulls | 16 | 0 | 5,3 | 54,5 | – | 28,6 | 0,7 | 0,4 | 0,1 | 0,1 | 0,9 |
1999/00 | Los Angeles Lakers | 18 | 0 | 4,3 | 38,5 | – | 70,0 | 1,2 | 0,2 | 0,1 | 0,3 | 0,9 |
Carrière | 134 | 6 | 20,1 | 50,5 | 0,0 | 69,0 | 4,4 | 0,8 | 0,4 | 1,2 | 6,4 |
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
---|---|---|---|
Film | |||
1995 | Bad Boys | Hacker 'Fletcher' | |
1996 | Eddie | Nate Wilson | |
2000 | The Ultimate Christmas Present | Crumpet | |
2002 | Book of Love: The Definitive Reason Why Men Are Dogs | The Wizard | |
2003 | Bad Boys II | Fletcher | |
2003 | Coast to Coast | Clifford Wordsworth | |
2004 | Mr. 3000 | John Salley | |
2004 | Hair Show | John Salley | |
2005 | Ladies Night | Elroy Jenkins | |
2007 | The Comebacks | John Salley | |
2009 | Black Dynamite | Kotex | |
2009 | Confessions of a Shopaholic | D. Freak | |
2010 | Something Like a Business | Deacon Windfall | |
2018 | Nappily Ever After | Tyson Edwards | |
2022 | Sneakerella | Darius King | |
2024 | Bad Boys: Ride or Die | Fletcher | |
Televisie | |||
1997-1998 | Malcolm & Eddie | Lt. Stanley Proctor | 3 afl. |
1998 | Sin City Spectacular | - | 1 afl. |
1998 | Getting Personal | Paul | 1 afl. |
1998 | V.I.P. | John Salley | 1 afl. |
1999 | Linc's | John Salley | 1 afl. |
2000 | Sabrina, the Teenage Witch | NBA-speler | 1 afl. |
2000 | 7th Heaven | John Salley | 1 afl. |
2001 | DAG | Shooter Jones | 1 afl. |
2001 | Son of the Beach | Jerome Curl | 1 afl. |
2002 | Arli$$ | John Salley | 1 afl. |
2002 | Girlfriends | Byron | 1 afl. |
2003 | Baby Bob | Darnell Dixon | 1 afl. |
2004 | Come to Papa | postbode | 4 afl. |
2004 | The Wonderful World of Disney | - | 1 afl. |
2005 | One on One | John Salley | 1 afl. |
2005 | Noah's Arc | Victor | 1 afl. |
2006 | Rescue Me | Tall Guy | 1 afl. |
2010 | Hawthorne | John Salley | 1 afl. |
2011 | Cook Her Pants Off | Ronald Stern | 2 afl. |
2014 | Love That Girl! | John Salley | 1 afl. |
2015 | Sin City Saints | Tom | 4 afl. |
2016 | Jane the Virgin | John | 1 afl. |
2017 | Tales of Titans | Tommy Squib | 1 afl. |
2018 | I Feel Bad | Josh | 1 afl. |
2019-2020 | L.A.'s Finest | Fletcher | 11 afl. |
2023 | All American | John Salley | 1 afl. |
- ↑ (en) Hall of Fame John Salley. Bob’s Big Boy Burbank. Geraadpleegd op 18 oktober 2023.
- ↑ (en) John Salley’s Championship Success. Georgia Tech Yellow Jackets (8 februari 2016). Geraadpleegd op 18 oktober 2023.