João Maurício Wanderley
João Maurício Wanderley | ||||
---|---|---|---|---|
João Maurício Wanderley
| ||||
Geboren | 23 oktober 1815 São Francisco de Chagas da Barra do Rio Grande (Bahia) | |||
Overleden | 13 februari 1889 Rio de Janeiro | |||
Politieke partij | Partido Conservador | |||
Partner | Antónia Teresa de Sá Rocha Pita e Argolo | |||
Beroep | Magistraat | |||
Premier van Brazilië | ||||
Aangetreden | 20 augustus 1885 | |||
Einde termijn | 10 maart 1888 | |||
Voorganger | José Antônio Saraiva | |||
Opvolger | João Alfredo Correia de Oliveira | |||
Minister van Buitenlandse Zaken van Brazilië | ||||
Aangetreden | 25 juni 1875 | |||
Einde termijn | 15 februari 1877 | |||
Premier | Luís Alves de Lima e Silva | |||
Voorganger | Carlos Carneiro de Campos | |||
Opvolger | Diogo Velho Cavalcanti de Albuquerque | |||
Aangetreden | 20 augustus 1885 | |||
Einde termijn | 10 maart 1888 | |||
Premier | João Maurício Wanderley | |||
Voorganger | João Lustosa da Cunha Paranaguá | |||
Opvolger | Antônio da Silva Prado | |||
|
João Maurício Wanderley (of Vanderley), eerste en enige baron van Cotejipe (Barra, toen São Francisco de Chagas da Barra do Rio Grande, 23 oktober, 1815 - Rio de Janeiro, 13 februari, 1889) was een magistraat en Braziliaanse politicus.
Hij werd in 1815 geboren als zoon van João Maurício Wanderley en Francisca Antónia do Livramento.
Wanderley studeerde in 1837 af als bachelor in de rechten aan de Universiteit van Olinda in Olinda en was minister van Marine, minister van Landbouw, minister van Buitenlandse Zaken en minister van Justitie. Tevens was hij van 1885 tot 1888 minister-president van Brazilië en voorzitter van de Banco do Brasil.
Hij is verantwoordelijk voor de goedkeuring van de wet Saraiva Cotegipe in 1885, dat vrijheid verleende aan slaven ouder dan zestig jaar.
- (pt) Biografie op de Braziliaanse senaat