Kalium-40
Kalium-40 | ||||
---|---|---|---|---|
Kalium-40 op de isotopenkaart
| ||||
Algemeen | ||||
Element | kalium (K) | |||
Nuclide | 40K | |||
Aantal protonen | 19 | |||
Aantal neutronen | 21 | |||
Nuclidische gegevens | ||||
Nuclidenmassa | 39,963998475 u | |||
Spin | 4− | |||
Bindingsenergie | 8,538083 MeV | |||
Massaoverschot | −33,535205 MeV | |||
Vervalgegevens | ||||
Type verval | bètaverval, elektronenvangst, gammaverval | |||
Halveringstijd | 1,2519 × 109 jaar | |||
Isotopen van kalium | ||||
|
Kalium-40 of 40K is een onstabiele radioactieve isotoop van kalium, een alkalimetaal. De abundantie van op Aarde bedraagt 0,0117%.
De isotoop is de grootste bron van natuurlijke radioactiviteit in het menselijk lichaam. Een volwassen lichaam bevat ongeveer 160 gram kalium, waarvan 0,0187 gram kalium-40. De specifieke activiteit hiervan bedraagt ongeveer 265,4 kBq/g.
Radioactief verval
Kalium-40 bezit een zeer grote halveringstijd: 1.251.900.000 jaar. Het overgrote gedeelte (89,28%) vervalt naar de stabiele isotoop calcium-40 via verval:
De vervalenergie hiervan bedraagt 1311,07 keV.
De rest (10,72%) vervalt tot de stabiele isotoop argon-40 via elektronenvangst gevolgd door gamma-verval:
De energie van dit verval bedraagt 1,46 MeV.
Toepassingen
Het verval naar argon-40 wordt - aangezien kalium in talloze mineralen voorkomt (en argon niet) - in de geochronologie en archeologie aangewend als dateringsmethode voor gesteenten en sedimenten tot enkele miljoenen jaren terug in de tijd. De methode staat bekend als de kalium-argondatering.
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodic table