Karl Landgrebe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Karl Martin Landgrebe)

Karl Martin Landgrebe (Hoof, 28 mei 1889Herborn, 13 augustus 1974) was een Duitse componist, muziekpedagoog, dirigent en organist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Landgrebe werd na zijn muziekstudie eerst muziekleraar en was als pianist en begeleider werkzaam. Van 1909 tot 1912 werkte hij als muziekleraar en dirigent in Eisemroth, een plaats in de gemeente Siegbach.[1] Hij werd docent aan de Hochschule für Musik in Berlijn. In 1935 werd hij met de leiding voor het muziekonderwijs aan de Academie voor kerk- en schoolmuziek in Berlijn betrouwd. Bekend geworden leerlingen van hem zijn onder anderen de sopraan Adele Stolte[2] en de koorleider Horst Müller. Ook in Berlijn en omgeving werkte hij als dirigent van muziek- en zangverenigingen.

In de zomer 1936 werd hij door de burgemeester Friedrichs van Potsdam tot stedelijke muziekgemachtigde (Städtischer Musikbeauftragter) benoemd.[3] Landgrebe was eveneens cantor en organist aan de Vredeskerk in de slottuinen van Sanssouci tot 1957. Van 1925 tot 1945 was hij dirigent (koorleider) van het mannenkoor Potsdam (Potsdamer Männerchor e. V.). In 1947 was hij (her-)oprichter en van 1949 tot 1957 was hij onder anderen koorleider van het mannenkoor Singakademie Potsdam e.V..[4][5] Verder dirigeerde Landgrebe de Oratienchor Potsdam en de Städtischeŕ Chor Potsdam. Na zijn pensionering verhuisde hij naar Herborn in de Duitse deelstaat Hessen.

Als componist schreef hij werken voor blaasorkest, vocale muziek, kamermuziek en pedagogische werken.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1939 Präludium
  • 1940 Festliche Musik zu einer ländlichen Feier

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor koor[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1933 Roter Adler: märkisches Liederbuch, voor gemengd koor
  • 1937 Potsdamer singen Lieder der Zeit für gemeinsame Feiergestaltg in Potsdam, dem Jahreskreis folgend, voor gemengd koor (samen met: Kurt Walther)

Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1943 Neues Notenbüchlein für die klavierspielende Jugend

Pedagogische werken[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1939 Deutschland singt: Ein Liederbuch für die Berliner Volkschulen (samen met: Walter Rein)
  • 1941 Der helle Klang: Liederbuch für Mittelschulen (samen met: Gerd Ochs)

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Neue Wege in der Ausbildung des Privatmusikerziehers, artikel als voordracht tijdens de Reichstagung für Musikerzieher an Schulen und Lehrerhochschulen, georganiseerd door Schulungsamt der Staatlichen Hochschule für Musikerziehung und Kirchenmusik vom 24. bis 29. Januar 1937 in Berlin.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
  • Paul Frank, Burchard Bulling, Florian Noetzel, Helmut Rosner: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon - Zweiter Teil: Ergänzungen und Erweiterungen seit 1937, 15. Aufl., Wilhelmshaven: Heinrichshofen, Band 1: A-K. 1974. ISBN 3-7959-0083-2; Band 2: L-Z. 1976. ISBN 3-7959-0087-5
  • Hedwig Mueller von Asow, Erich Hermann Mueller von Asow: Kürschners Deutscher Musiker-Kalender 1954, Zweite Ausgabe des Deutschen Musiker-Lexikons, Berlin: Walter de Gruyter, 1954, 1702 p.