Naar inhoud springen

Kasteel Nederhemert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hannes (overleg | bijdragen) op 2 feb 2008 om 22:54. (interwiki fr:)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Kasteel Nederhemert

Kasteel Nederhemert is een goed onderhouden kasteel dat dateert uit begin 1300 en dat ligt bij het plaatsje Nederhemert aan de Bommelerwaard. Het is gebouwd op een eiland in de Maas in de buurt van Heusden.

Historie

Vlak voor 1300 is het zoals vele kastelen begonnen als woontoren, in de loop der eeuwen is steeds verbouwd en aangebouwd, voor het laatst eind 1800. Een eerste vermelding van een Jan van Hemert is in 1310 wanneer hij zijn kasteel in leen opdraagt aan de Hertog van Gelre. Dat betekent dat het voor die tijd er al was. De eigenaren waren tevens Heer van de heerlijkheid Nederhemert.

Eigenaren

Van Hemert (voor 1310), Torck (1546), Van Quadt (1655), Van Vittinghof gen. Schell (1697), Van Lynden (1726), Bentinck (1791), Van Nagell (1814), Van Kretschmar en Van Wassenaer (1910). Deze laatste familie verkocht de ruïne in 1957 aan de Staat der Nederlanden, die het aan haar Staatsbosbeheer gaf. Deze laatste instantie gaf het in 1961 in langdurige erfpacht aan de stichtingen Geldersch Landschap/Geldersche Kastelen. In 2001 begon de restauratie met een kanjersubsidie van het rijk, die in 2005 werd afgerond. De huidige huurder is een ingenieursbureau.

Bouwhistorie

Na de woontoren met een gewelf en vroeger een poort aan de oostzijde, zijn een ommuurde binnenplaats, een rechthoekige toren, een ronde toren, een zaalbouw uit circa 1350 en de zuidvleugel met zeshoekige toren gesticht. In 1479 is het door de Bossenaren gedeeltelijk verwoest. In 1944/45 brandde het door oorlogshandelingen af, waarbij veel muurwerk bleef staan. De vijftiende eeuwse zeshoekige toren en de zuidvleugel waren echter voorgoed verloren gegaan. Aangezien er wel plannen waren maar geen geld verviel het steeds meer, ook een noodoplossing als een provisorisch dak hielp maar gedeeltelijk. Tussentijds (1966) stortte ook nog een traptoren in. De restauratie heeft het kasteel niet teruggebracht naar de laatste situatie (in 1945), maar is smaakvoller gedaan door de laatste gevelaanbouw uit eind 1800 in neo-gotische stijl weg te laten.

Externe link