Naar inhoud springen

Kasteel van Dampierre

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 87.208.6.176 (overleg) op 28 jul 2019 om 19:01. (→‎Bibliotheek)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Kasteel van Dampierre
Kasteel van Dampierre
Land Frankrijk
Gemeente Dampierre-en-Yvelines
Coördinaten 48° 42′ NB, 1° 59′ OL
Algemeen
Eigenaar Philippe d'Albert, 11e Hertog van Luynes
Gebouwd in 1675
Monumentale status Monument historique
Monument Nr. PA00087420
Kaart
Kasteel van Dampierre (Frankrijk)
Kasteel van Dampierre

Het Kasteel van Dampierre (Frans: Château de Dampierre) is een kasteel in de Franse gemeente Dampierre-en-Yvelines.

Architectuur

Mansart opteerde voor strenge, symmetrisch klassieke gevels in Franse Stijl. Hij gebruikte bak- en zandsteen voor de gevels. De hoofdgevel langs de tijnzijde is bekroond met een fronton en een grote trap verbindt het terras met de parterres. Rondom loopt een vierkant slotgracht gevuld met water. De bijgebouwen zijn opgetrokken naast een erekoer, en zijn in spiegelbeeld geplaatst naast de centrale as.[1]

Geschiedenis

Sinds 1663 is het bezit van de familie d'Albert, hertogen van Luynes; het kwam in familiebezit door het huwelijk van Charles d'Albert (1578-1621), 1e hertog van Luynes met de Marie de Rohan (1600-1679), hertogin van Chevreuse. Het huidige kasteel werd verbouwd door Albert de Luynes, hertog van Chevreuse. Hij erfde het van zijn grootmoeder Marie de Rohan. Charles d'Albert (1620-1699), 2e hertog van Luyne kreeg het in 1663 van zijn moeder. In de 17e eeuw waren bekende Fransen regelmatig te gast bij de hertog, zo verbleef koningin Marie Leczinska in het kasteel.

De huidige eigenaar is sinds 2008 Philippe d'Albert (1977), 11e hertog van Luynes; hij is tevens eigenaar van het kasteel van Luynes.

Bibliotheek

Begin 2013 werd bekend dat, ten einde grote restauratiewerken te financieren, de bibliotheek die zo'n 10.000 delen omvat, vanaf 29 april 2013 door het veilinghuis Sotheby's in twee delen verkocht werd; de verkoop van het tweede deel volgde in het najaar van 2013.