Katherine Griffith

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door StrepuBot (overleg | bijdragen) op 20 mrt 2020 om 11:40. (+References; cosmetische wijzigingen)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Katherine Griffith
Griffith (rechts) naast Mary Pickford in Pollyanna (1920)
Algemene informatie
Volledige naam Katherine Kierman
Geboren 30 september 1876
Overleden 17 oktober 1921
Land Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1912-1921
Beroep Actrice
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Katherine Griffith, geboren als Katherine Kierman (San Francisco, 30 september 1876 - Los Angeles, 17 oktober 1921) was een Amerikaans actrice. Ze begon haar carrière als karakter-cabaretsier in musicals en vaudeville. Ze was één van de vaste spelers in Power Comedies zoals Injuns en Getting Their Picture Took (beide 1912), waarvoor ze de rol van Matty Roubert vertolkte, moeder van de ondeugende 'Power Kids' en Baby Early. Griffith deed ook komedie drama's voor o.a. Kalem, Rex, Tiffany, Oz, Sterling, en Morosco Companies. Ze was de matriarch van een vroege Hollywood familie waartoe haar echtgenoot Harry Griffith behoorde.[1] De kinderen die zij kregen, Graham Griffith en Gordon Griffith, waren populaire kindacteurs.

In 1912 begon ze in korte films te acteren.

Vanaf 1916 maakte Griffith onderdeel uit van het collectief L-Ko Comedies, dat vaak samenwerkte met Dan Russel aan korte films als The Right Car But the Wrong Berth, Murder By Mistake (beide 1916) en Heart Sick at Sea (1917).

Haar roem kwam toen ze in 1917 tegenover Mary Pickford te zien was in The Little Princess. Vanaf dat moment speelde ze prominente rollen in prestigieuze speelfilms zoals Mary Pickford's Pollyanna (1920) en Huckleberry Finn (1921).

Haar carrière duurde echter niet lang, aangezien ze op 17 oktober 1921 op 45-jarige leeftijd stierf aan een hersenbloeding op de set van de Marshall Neilan film Penrod (1922).

Filmografie

Referenties

  1. Steve Massa (2017). Slapstick Divas: The Women of Silent Comedy. BearManor Media, pp. 496.