Naar inhoud springen

Kgothatso Montjane

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Pommée (overleg | bijdragen) op 2 feb 2020 om 12:45. (de datum nog)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Kgothatso Montjane
Genève (Swiss Open) 2014
Genève (Swiss Open) 2014
Persoonlijke informatie
Bijnaam KG[1]
Nationaliteit Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrikaanse
Geboorteplaats Pietersburg, Polokwane, Limpopo[2][3]
Geboortedatum 3 juni 1986
Woonplaats Johannesburg[3]
Profdebuut 2006
Slaghand links[2][3]
Enkelspel
Winst-verliesbalans 368–212
Hoogste positie 5e (10 juni 2013)
Olympische Spelen 2e ronde (2012, 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2013)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2018, 2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2018)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 263–161
Hoogste positie 5e (9 juni 2014)
WTA Finals finale (2013)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2013, 2014, 2016, 2018–2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2013, 2014, 2018, 2019)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2018, 2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (2019)
Laatst bijgewerkt op: 2 februari 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Kgothatso Montjane (Pietersburg, 7 juni 1986[3]) is een rolstoeltennisspeelster uit Zuid-Afrika. Montjane begon met tennis toen zij 19 jaar oud was.[2] Zij speelt linkshandig. Vroeger serveerde zij met de rechter hand, om de rally vervolgens linkshandig uit te spelen.[1] Driemaal (in 2005, 2011 en 2015) werd zij South Africa's sportswoman of the year with a disability (gehandicapte sportvrouw van het jaar).[2] In juli 2018 werd zij de eerste zwarte Zuid-Afrikaanse vrouw – met of zonder rolstoel – die deelnam aan Wimbledon.[1][2]

Medische voorgeschiedenis

Montjane werd geboren met het amnionstreng syndroom (en), waardoor enkele vingers en haar benen zich onvoldoende ontwikkelden.[1][2] Toen zij twaalf jaar was, werd haar linker onderbeen geamputeerd, wegens complicaties.[2] Ondanks haar handicap nam zij ook al in haar jeugd deel aan allerlei sporten, waaronder tafeltennis, basketbal[2] en atletiek.[1] Pas in 2005 werd het rolstoeltennis in Zuid-Afrika geïntroduceerd.[2]

Loopbaan

In 2006 nam Montjane voor het eerst deel aan een ITF-toernooi, in Bloemfontein (Zuid-Afrika) – zij won daar meteen beide titels, in het enkel- en het dubbelspel. In het verdere verloop van haar carrière nam zij meer­maals deel aan het Belgian Open in Jambes – in het dubbelspel won zij de titel in 2015 en 2016 (na eerdere finaleplaatsen in 2013 en 2014); in het enkelspel bereikte zij maximaal de halve finale (2013, 2014, 2015 en 2016). Op het Swiss Open in Genève won zij de enkelspeltitel in 2013 (waar zij de Britse Lucy Shuker in de finale versloeg), in 2015 (finalewinst op de Nederlandse Michaela Spaanstra), in 2017 (tegen de Duitse Katharina Krüger) en in 2018 (waar zij nogmaals Shuker in de finale trof en overwon). Zowel het Belgian Open als het Swiss Open behoren tot de hoogste categorie van het ITF-rolstoeltennis ("ITF 1 Series"). Op dat niveau won zij voorts het South Africa Gauteng Open van 2013 in haar woonplaats Johannesburg. In de allerhoogste categorie ("ITF Super Series") won zij de dubbelspeltitel van de USTA Wheelchair Tennis Championships in Saint Louis in 2013 en 2016.

Montjane nam deel aan de Paralympische spelen van 2008 in Peking, 2012 in Londen en 2016 in Rio de Janeiro, in alle gevallen in het enkelspel. Met het Zuid-Afrikaanse team nam zij bovendien deel aan de World Team Cup[4] in 2008, 2010–2013 en 2015.

Op de Wheelchair Doubles Masters van 2013 in Mission Viejo (Californië) bereikte zij de finale, samen met de Duitse Sabine Ellerbrock – zij verloren van Yui Kamiji en Jordanne Whiley. Sinds 2013 speelt Montjane op drie van de vier grandslamtoernooien (Australian Open, Roland Garros, US Open). Pas in 2018 kreeg zij voor het eerst toegang tot Wimbledon, op basis van een wildcard.[2] In 2019 bereikte zij voor het eerst een grandslamfinale, op het dubbelspeltoernooi van het US Open, samen met de Duitse Sabine Ellerbrock.

Haar hoogste notering op de ITF-ranglijst is de vijfde plaats, in het enkelspel voor het eerst in juni 2013, in het dubbelspel voor het eerst in juni 2014.

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

  • De kwartfinale is doorgaans de eerste ronde.
toernooi 2013 2014 2016 2017 2018 2019 2020
Vlag van Australië Australian Open – KF KF – KF KF HF
Vlag van Frankrijk Roland Garros HF KF – – KF KF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. g.t. – – HF HF
Vlag van Verenigde Staten US Open KF KF – KF HF KF

Dubbelspel

  • De halve finale is doorgaans de eerste ronde.
toernooi 2013 2014 2016 2017 2018 2019 2020
Vlag van Australië Australian Open HF HF HF – HF HF HF
Vlag van Frankrijk Roland Garros HF HF – – HF HF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – – HF HF
Vlag van Verenigde Staten US Open HF HF – HF HF F
Commons heeft media­bestanden in de categorie Kgothatso Montjane.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kgothatso_Montjane&oldid=55586120"