Naar inhoud springen

Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis
Obediëntie Grootoosten van België
Logenummer 4
Geschiedenis
Constitutie 1854
Structuur
Zetel Vlag van België Brussel
Portaal  Portaalicoon   Vrijmetselarij

Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis is een Franstalige vrijmetselaarsloge in Brussel die deel uitmaakt van het Grootoosten van België.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze loge is een van de oudste vrijmetselaarsloges van België en geldt momenteel als nummer vier op de tabel van het Belgische Grootoosten. Ze was medestichter van het G.O.B. en heeft diverse grootmeesters geleverd voor de obediëntie.

Zij is ontstaan uit de fusie in 1854 van Les Vrais Amis de l'Union Bruxelles (1782) en Les Amis du Progrès Bruxelles (1838). De loge Les Vrais Amis de l'Union behoorde vroeger ook tot het Grand Orient de France en het Grootoosten der Nederlanden. Les Vrais Amis de l'Union Bruxelles werd opgericht door vrijmetselaars die lid waren van de loge l'Union Bruxelles (1840).

Vanaf 1783 was Les Vrais Amis de l'Union Bruxelles tevens een kapittel waar de hogere graden van de Aloude en Aangenomen Schotse Ritus werden verleend.

Ze is de geestelijke navolger van de loge L'Union Bruxelles die werd opgericht met een patent vanwege de historische Grande Loge de France en later behoorde tot de Provinciale Grootloge van de Oostenrijkse Nederlanden, de Grand Orient de France en de provinciale grootloge onder het Grootoosten der Nederlanden.

Gedurende zestien jaar was zij van 1780 tot 1796 de enige loge die werkzaam was op Belgische bodem.

De van oorsprong militaire veldloge Les Amis Philantrophes Bruxelles is onder haar impuls als dochterloge met vaste zetel te Brussel gevestigd. Een poging om een derde Brusselse loge vanuit haar schoot op te richten, La Parfaite Amitié Bruxelles, is niet geslaagd. Beide pogingen werden ondernomen door de eerste achtbare meester, Pierre Passénaud.

De zogenaamde Affaire Rouppe heeft haar werkzaamheden in 1797 geteisterd. Deze affaire had betrekking op de Brusselse burgemeester Nicolas Rouppe die werd toegelaten tot de logewerkzaamheden. Hij was door de eerste achtbare meester van de loge, Pierre Passénaud, als vrijmetselaar ingewijd. Deze had dit in zijn capaciteit van rozenkruiser in de hogere gradenvrijmetselarij van de Aloude en Aangenomen Schotse Ritus voltrokken en deze daad was omstreden. Voor de ene was Rouppe vrijmetselaar en als dusdanig welkom, voor de andere was Rouppe profaan en als dusdanig niet welkom.

Bij de heroprichting van de loge La Félicité Bienfaisante Gand in 1804 vervulde ze de rol van moederloge. In 1805 werd door een aantal gedesafecteerde broeders de loge L'Espérance Bruxelles opgericht.

In 1838 werd de loge Les Amis du Progrès Bruxelles opgericht door een aantal antiklerikale vrijmetselaars, afkomstig uit L'Espérance Bruxelles en Les Amis de l'Union Bruxelles. In 1854 kwam het tot een fusie en ging de fusieloge door het leven als Les Amis de l'Union et du Progrès Réunis.

In 1878 wonnen de liberalen de verkiezingen. Van 18 juni 1878 t.e.m. 10 juni 1884 was het homogeen liberale kabinet-Frère Orban-Van Humbeeck aan de macht, dat volledig uit vrijmetselaars bestond. Van de zeven ministers waren er drie lid van Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis, in casu Jules Bara (minister van justitie), Pierre Van Humbeeck (minister van openbaar onderwijs) en Bruno Renard, minister van oorlog. Van Humbeeck introduceerde een wet op het lager onderwijs, dat artikel per artikel werd beproken in logezittingen vanaf december 1878 tot en met mei 1879. Nadien werd hetzelfde uiteraard nog eens in het parlement herhaald.[1] De vreugde van de logebroeders was groot, en Paul Janson formuleerde dit als volgt op een logezitting gehouden op 10 mei 1879:

Tout a été fait par la Maçonnerie pour obtenir la solution radicale que est la seule vraiment constitutionnelle. Si la majorité accepte la solution mitigée qui est proposée, c'est par nécessité parlementaire. Le principe radical n'aurait pas triomphé. Mais, comme on vient de le dire, c'est une première étape. Ayons confiance que l'avenir nous en fera faire une seconde. ... En résumé, cette loi, quoique imparfaite, constitue un progrès sérieux. Les FF:. peuvent la voter avec la conscience qu'en agissant ainsi, ils ne méconnaîtront pas les principes et les voeux de la Maçonnerie.[2]

In 1883 telde het Belgische Grootoosten zestien aangesloten loges met 2789 vrijmetselaars. De Brusselse loges Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis en Les Amis Philanthropes waren samen goed voor 40 % van dit aantal.

In 1924 splitsten een aantal broeders zich af en richtten de loge Action et Solidarité Bruxelles op, waar geen grenzen meer werden gesteld aan discussies over politieke thema's en waar een grotere externe werking toegelaten was.

In 1959 splitsten enkele loges zich af van het Belgische Grootoosten en vormden de Grootloge van België. Dit beroerde geruime tijd de gemoederen van de logeleden. De oorzaak lag bij de interne discussie die werd gevoerd omtrent het herinvoeren van het aanroepen van de Opperbouwmeester van het Heelal en de aanwezigheid van de Bijbel tijdens de logezittingen. Op 1 december 1959 kwam het tot een stemming binnen Les Vrais Amis de l'Union et de Progrès Réunis, waarbij gekozen werd om bij het Grootooten te blijven, maar het vormelijk de betwiste symbolen te herintroduceren, maar zonder enige inhoudelijke betekenis aan haar leden op te leggen. 65 leden stemden voor en 42 stemden tegen, met 1 onthouding. De onvrede die het gevolg hiervan was maakte dat een aantal leden de loge verliet en de nieuwe loge Libre Examen oprichtte.

In 1963 kwam het opnieuw tot een stemming met grote gevolgen in de schoot van de loge. Met 82 stemmen tegen 54 beslisten de leden in de meestergraad het Belgische Grootoosten te willen verlaten en bij de Grootloge van België aan te sluiten. Hiertegen kwam veel protest, ook van buiten de loge. Dit leidde tot het ontslag van meerdere broeders, waaronder voormalig achtbare meester Marcel Bergé. Een grote groep richtte de nieuwe loge L'Union Bruxelles op onder de G.L.B.

Onder het voorzitterschap van de achtbare meester Patrick Bolle, werd haar tweehonderdvijfentwintigjarig bestaan feestelijk gevierd in 2007. Hiervoor werd door de loge een nieuw werk over haar geschiedenis uitgebracht, opnieuw geschreven door Philippe Libert.

Filiaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis maakt deel uit van een maçonnieke familie die historisch behoort tot het Grootoosten van België en die als volgt is samengesteld:

Leden

[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele leden zijn of waren:

Achtbare Meesters

[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende personen waren achtbare meester van Les Vrais Amis de l'Union Bruxelles (1782-1854):

De volgende personen waren achtbare meester van Les Amis du Progrès (1838-1854):

De volgende personen waren achtbare meester van Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis Bruxelles (vanaf 1854):

Kenmerken

[bewerken | brontekst bewerken]

De vergadertempel bevindt zich aan de Peterseliestraat 8 te 1000 Brussel. De kleuren van de loge zijn azuur (koningsblauw), goud (goudgeel) en ponceau (papaverrood). Haar wapenspreuk is 'VIS UNITA FORTIOR' wat staat voor 'Vereende kracht is sterker'. Haar juweel bestaat uit een zilveren passer wiens benen beide fusieloges symboliseren en elkaar letterlijk de hand geven, opgelegd met een gouden locomotief die de wapenspreuk drapeert.

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ [Opus cit., p. 203]
  2. ↑ [Opus cit., p. 204]

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Hennebert, O., Aperçu de l'histoire de la loge des Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis à l'Orient de Bruxelles depuis sa fondation en 1782 jusqu'à l'heure actuelle, Weissenbruch, Bruxelles, 1892.
  • Parisel, Walter, Histoire de La Loge "Les Vrais amis de l'Union et du Progrès Réunis" 1892-1980, Bruxelles, 1980.
  • Libert, Philippe, Histoire de la plus ancienne loge de Bruxelles 'Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis': premier siècle 1782-1888, Union et Progrès, Bruxelles, 1996.
  • Libert, Philippe, Les Vrais Amis de l'Union et du Progrès Réunis, Histoire d'une loge 1, Editions du Grand Orient de Belgique, Bruxelles, 2007, ISBN 9782804026158.
[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Les_Vrais_Amis_de_l%27Union_et_du_Progrès_Réunis&oldid=65209180"