Lex Iulia de civitate Latinis danda

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door BotteHarry (overleg | bijdragen) op 12 dec 2013 om 00:33. (Z&V: teveel)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De lex Iulia de civitate Latinis et sociis danda[1] was een Romeinse wet van consul Lucius Iulius Caesar op het einde van de bellum sociorum (90 v.Chr.).

Deze wet schonk het Romeins burgerrecht aan heel Latium en enkele van de socii.[2] De nieuwe burgers werden echter in een beperkt aantal van de tribus van Rome ingedeeld, opdat ze niet te veel macht zouden krijgen in de comitia tributa.[3]

Noten

  1. Cicero, Pro Bablus 21.
  2. Aulus Gellius, Noctes Atticae IV 3, Appianus, Bellum Civile I 49, Cicero, Pro Bablus 21, Velleius Paterculus, Historia Romana II 16, 20.
  3. Appianus, Bellum Civile I 49, Velleius Paterculus, Historia Romana II 20.

Antieke bronnen

Referentie

  • art. Lex Julia, in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 536.