Lijst van vicepremiers van Luxemburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Politiek in Luxemburg


Politiek van Luxemburg


Portaal
Portaalicoon Politiek & Luxemburg Portaalicoon

Het ambt van vicepremier van Luxemburg werd in 1959 gecreëerd. De vicepremier is lid van de kleinere regeringspartij[1]. De vicepremier is plaatsvervanger van de premier en is hoofdvertegenwoordiger van zijn partij in het kabinet. De vicepremier bekleedt ook nog een andere ministerspost.

Tot 1989 luidde de officiële titel van het ambt Vicepresident van de Regering, in lijn met de premier die President van de Regering werd genoemd. De term vicepremier werd onofficieel echter altijd wel gebruikt.

Vicepremier Partij Ambtstermijn Premier
Eugène Schaus DP 2 maart 1959 – 15 juli 1964 Pierre Werner (CSV)
Henry Cravatte LSAP 15 juli 1964 – 6 februari 1969 Pierre Werner (CSV)
Eugène Schaus DP 6 februari 1969 – 15 juni 1974 Pierre Werner (CSV)
Raymond Vouel LSAP 15 juni 1974 – 21 juli 1976 Gaston Thorn (DP)
Bernard Berg LSAP 21 juli 1976 – 16 juli 1979 Gaston Thorn (DP)
Gaston Thorn DP 16 juli 1979 – 22 november 1980 Pierre Werner (CSV)
Colette Flesch DP 22 november 1980 – 20 juli 1984 Pierre Werner (CSV)
Jacques Poos LSAP 20 juli 1984 – 26 januari 1995
26 januari 1995 – 7 augustus 1999
Jacques Santer (CSV)
Jean-Claude Juncker (CSV)
Lydie Polfer DP 7 augustus 1999 – 31 juli 2004 Jean-Claude Juncker (CSV)
Jean Asselborn LSAP 31 juli 2004 – 4 december 2013 Jean-Claude Juncker (CSV)
Etienne Schneider LSAP 4 december 2013 – 4 februari 2020 Xavier Bettel (DP)
Félix Braz DG 5 december 2018 – 11 oktober 2019 Xavier Bettel (DP)
François Bausch DG 11 oktober 2019 – 17 november 2023 Xavier Bettel (DP)
Dan Kersch LSAP 4 februari 2020 – 5 januari 2022 Xavier Bettel (DP)
Paulette Lenert LSAP 5 januari 2022 – 17 november 2023 Xavier Bettel (DP)
Xavier Bettel DP sinds 17 november 2023 Luc Frieden (CSV)

De regering-Bettel-Schneider II, die tussen 2018 en 2023 regeerde, bestond uit drie partijen en telde daarom twee vicepremiers.

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. De regeringscoalitie bestaat in de regel uit twee partijen, de grootste partij levert de premier

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]