Lucius Ampelius

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Lucius Ampelius was een schoolauteur uit de late Romeinse keizertijd en auteur van een leerboek over de antieke mythologie, geografie en geschiedenis: Liber memorialis.

Ampelius is slechts als auteur van dit handboek bekend. Wanneer hij leefde, is onzeker. De meeste schattingen dateren hem tussen de regering van Trajanus en de tijd van Constantijn de Grote. Zijn handboek bevat in 50 hoofdstukken een uit goede bronnen samengesteld kort overzicht van het schoolwezen van zijn tijd tot aan de regeringsperiode van Trajanus. Het enige bewaarde handschrift (Codex Divionensis) is zoek. De nog bewaarde tekst gaat daarom op een afschrift van de Franse humanist Salmasius[1] terug. Eduard Wölfflin schreef in 1854 zijn doctoraat over de liber memorialis en gaf in 1873 ook de eerste kritische tekstuitgave uit.

Tekstuitgaves[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. München, Bayerische Staatsbibliothek, clm 10383.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Lucius_Ampelius op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • M. Ducos, art. Ampelius (Lucius), in R. Goulet (ed.), Dictionnaire des philosophes antiques, I, Parijs, 1989, pp. 171−173.
  • P.L. Schmidt, L. Ampelius, Liber memorialis, in R. Herzog (ed.), Restauration und Erneuerung. Die lateinische Literatur von 284 bis 374 n. Chr. (= Handbuch der lateinischen Literatur der Antike, 5), München, 1989, pp. 175–177.