Marc Cosyns
Marc Cosyns | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||||
Geboren | 1954 | |||
Nationaliteit | België | |||
Werkzaamheden | ||||
Vakgebied | Huisartsgeneeskunde | |||
Universiteit | Universiteit Gent | |||
Website | ||||
|
Marc Cosyns (1954) is een Belgische arts en hoogleraar. Hij werd vooral bekend als voortrekker van euthanasie in de jaren 90.[1] De dokter in de film Tot altijd (2012) is op hem gebaseerd. Aan de Universiteit Gent doceert hij medische ethiek, deontologie en palliatieve zorg in de vakgroep huisartsgeneeskunde, waar hij ook begeleider is van de HAIO-artsen.
Levensloop
In 2000 leidde Cosyns een onderzoek over stervensbegeleiding in België. In 2002 verrichtte hij de eerste wettelijke euthanasie in België en eind januari 2006 ook een illegale euthanasie op een wilsonbekwame dementerende vrouw.[2]
In april 2010 opende hij met Anke Thoen en Julie Lafontaine het Gentse wijkgezondheidscentrum Watersportbaan.[3]
In 2014 verklaarde hij zich een koele minnaar van de euthanasiewet. Hij pleit voor de totale vrijheid voor de patiënt waarbij de taak van de arts enkel is om de wettelijke bepaling na te leven. Hij neemt duidelijk afstand van de omschrijving van ondraaglijk lijden, omdat het volgens hem niet de taak is van een arts om eigen normen of gevoelens op te leggen aan de patiënt.[4]
Publicaties
Cosyns schreef meerdere wetenschappelijke publicaties en ook enkele boeken.[5]
- 2010: Amelie Van Esbeen, de 93-jarige die nú wou sterven.
- 2011: Laatstleden Jongstleden, gedichten voor Leven en Dood.
- 2014: Verhalen voor het sterven gaan.[6]
- ↑ De maakbare mens - Tot stand komen euthanasie-wet[dode link]
- ↑ Dokter Marc Cosyns bekent euthanasie op dementerende. Nieuwsblad.be (9 februari 2006). Geraadpleegd op 2 juni 2019.
- ↑ Onze geschiedenis. Wijkgezondheidscentrum Watersportbaan. Geraadpleegd op 2 juni 2019.
- ↑ Ann Peuteman, Marc Cosyns: 'Ik doe geen euthanasie meer'. Knack (5 februari 2014). Geraadpleegd op 2 juni 2019.
- ↑ Bib Ugent - Lijst publicaties van Cosyns
- ↑ Ugent - Verhalen voor het sterven gaan