Maximilien Lesoinne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Nicolas Maximilien Lesoinne (Luik, 26 oktober 1774 - Brussel, 26 december 1839) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was een zoon van advocaat Pierre Lesoinne (1739-1820) en van Eléonore de Donceel. Zijn vader speelde een beduidende rol tijdens de revolutiejaren en kocht in het Luikse talrijke nationale goederen aan, onder meer het domein Val-Benoît, voordien een klooster van cisterciënzerinnen. Maximilien trouwde met Jeanne Simonon en was de vader van volksvertegenwoordiger Charles Lesoinne en schoonvader van senator Emile Vanderheyden à Hauzeur.

Hij was wapenfabrikant en uitbater van de Charbonnages du Val Benoît, een vennootschap die zijn levenswerk was. Hij was ook een van de drijvende krachten voor de oprichting van de Compagnie royale Asturienne des mines. Deze onderneming, die een grote vlucht nam, werd opeenvolgend geleid door zijn zoon, ingenieur Adolphe Lesoinne en door zijn neef Jules Hauzeur.

In 1820 werd hij benoemd tot lid van het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen in Luik. Hij was provincieraadslid en was voorzitter van deze raad in 1834-1836. Hij was gemeenteraadslid van Luik van 1824 tot 1830.

In juni 1839 werd hij liberaal volksvertegenwoordiger van unionistische strekking voor het arrondissement Luik, een mandaat dat door zijn dood al na weinige maanden werd afgebroken.

Hij was ook nog:

Lesoinne stond ook bekend voor het kweken op zijn domein van Val-Benoît en het introduceren van nieuwe groenten, waarvan granen uit het buitenland werden aangevoerd.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Georges HANSOTTE, Nicolas Maximilien Lesoinne, in: Biographie nationale de Belgique, t. XXXIV, 1967-1968.
  • Julienne LAUREYSSENS, Industriële naamloze vennootschappen in België, 1819-1857, Leuven, 1975.
  • Alfred LAMARCHE, Les alliances Vanderheyden à Hauzeur - Lesoinne, Brussel, Office de généalogie et d'héraldique, 1980.
  • Alfred LAMARCHE, Les Lettres de Maximilien Lesoinne à Nicolas van der Heyden à Hauzeur (entre 1790 et 1815), in: Le Parchemin, 1981.
  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le parlement belge, 1831-1894, Brussel, 1996.