Moffeloven

Moffeloven voor mineraalbepaling

Moffeloven in de tandtechniek

Werknemers bij een drierijige moffeloven in de zinksmelterij Bensberg-Gladbach

Een moffeloven is een oven waarin de warmtebron van de stookruimte gescheiden is door een hittebestendig inzetstuk ofwel moffel. De moffel is meestal gemaakt van chamotte en, afhankelijk van het ontwerp, stalen fittingen.

Toepassingsgebieden

Moffels worden in laboratoria gebruikt om het te bewerken materiaal te beschermen tegen vlammen of directe straling van de verwarmingselementen, of om de elektrische verwarmingselementen te beschermen tegen gassen die vrijkomen uit het te bewerken materiaal. Moffelovens worden gebruikt voor het verassen en gloeien, en ook voor de thermische behandeling van werkstukken (bijvoorbeeld het harden van staal, het proefbakken van keramiek of vercooksen, enz.) gebruikt. Muffelovens worden gebruikt voor verschillende gravimetrische methoden van chemische analyse om kleine hoeveelheden van een substantie in de weegvorm te brengen en te voorkomen dat er vreemde stoffen in komen.

In de bodemkunde en geomorfologie worden moffelovens gebruikt om door middel van calcinatie het gehalte aan organische stof en koolstof in de bodem te bepalen. Temperaturen van ongeveer 430 °C zijn daarvoor vereist.

Crematie

De verbrandingskamer van een crematorium wordt ook wel moffeloven genoemd. Hij is bekleed met chamotte, die wordt verhit tot een temperatuur van ongeveer 900°C. De eerste fase van de crematie (het verbranden van de kist) vindt uitsluitend plaats met de aldus opgeslagen warmte; tijdens deze fase van de crematie wordt geen extra energie geleverd door gasbranders. Een optimale en milieuvriendelijke crematie wordt bereikt door een evenwichtige verhouding tussen temperatuur en de atmosferische zuurstof die door een ventilator wordt aangevoerd. Deze parameters worden optimaal geregeld door een computer via sensoren in de moffeloven. Tijdens de crematie kunnen temperaturen tot 1000 °C worden bereikt, mede door het verbranden van de kist.

Keramiek

In de 18e eeuw werd de naam ook gegeven aan ovens die speciaal gebouwd waren voor het bakken van keramische opglazuurkleuren, waarbij de verbrandingsgassen ("rook") en de rondwervelende as uit de stookkamer niet in contact konden komen met het keramiek, maar naar buiten werden gezogen langs de gesloten wanden van een aparte stookkamer en uiteindelijk via een rookkanaal. Deze kamer werd door de wanden heen verhit tot 800°C verhit waardoor de overglazuurkleuren in het glazuur van het keramiek konden trekken. Een aparte opening aan de bovenkant liet de dampen van de kleurstoffen en oplosmiddelen uit deze kamer ontsnappen.

Zie ook: Plateel

Lakken en coatings

Moffelen wordt ook gebruikt voor het onder temperatuur uitharden of verharden van materialen zoals natlakken en poederlakken.

Het moffelproces vindt plaats in moffelovens op ongeveer 180 graden Celsius. Deze ovens variëren van kleine compacte formaten tot grote van meer dan acht meter. Grote ovens worden vaak met gas verwarmd.

Zinksmelterij

Al halverwege de 19e eeuw werd voor de winning van zink gebruikgemaakt van speciale moffelovens met horizontale moffels in zogenaamde zinksmelterijen.

Externe link

• Moffelen op joostdevree.nl

Mediabestanden

Zie de categorie Muffle furnaces van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.