Molinologie
Molinologie (van Latijn: molīna, molen; en Grieks λόγος, studie) is de studie van molens en andere mechanische werktuigen, die de kinetische energie van stromend water of wind benutten voor hun aandrijving. Ook met spierkracht van dier of mens aangedreven machines worden tot deze studie gerekend. De term werd in 1965 door de Portugese industrieelgeschiedkundige João Miguel dos Santos Simões ingevoerd.
Meer in het bijzonder beoogt molinologie het behouden van de kennis van deze traditionele werktuigen, die overbodig zijn geworden door nieuwe technologische ontwikkelingen.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- The International Molinological Society
- Izaak Johannes de Kramer (Nederlands molinoloog)
- Karel Van den Bossche (Belgisch molinoloog)
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Watts, M (2002), The Archaeology of Mills and Milling. Tempus Publishing Ltd. ISBN 0-7524-1966-8.