Naar inhoud springen

Moonbouncing

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Moonbouncing voor het laatst bewerkt door Hobbema (overleg | bijdragen) op 9 mrt 2018 21:51. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Dit artikel gaat over radiotechniek. EME kan ook verwijzen naar de Estse Boerenpartij.
Oscilloscope met een radarsignaal dat via de maan terugkeerde (project Diana in 1946).

Moonbouncing of EME (Earth-Moon-Earth) is een methode die door radioamateurs wordt gebruikt om via het maanoppervlak wereldwijde verbindingen te maken. Bij het gebruik van een enkel omstraalelement (antenne) in het VHF-UHF-gebied zijn grote vermogens nodig in de orde van enkele honderden watts. Wanneer echter gebruik wordt gemaakt van meerdere richtantennes of andere voor hogere frequenties geschikte elementen als schotels, kan het benodigde vermogen beduidend lager uitvallen.

Met behulp van zogenaamde Weak Signal Detecting kan men zelfs trachten verbindingen te maken met een dermate laag vermogen, dat het LF-gedeelte van de ontvangstzijde geen audio meer lijkt te genereren.

Er kunnen verschillende modes gebruikt worden: morse, single sideband (USB & Lower Side Band) phone en ook FSK of AFSK.

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Moonbouncing&oldid=51168499"