Naar inhoud springen

Netwerktopologie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 62.251.22.10 (overleg) op 8 mrt 2020 om 17:47. (klein werkwoordspellingsfoutje verbeterd)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Een netwerktopologie beschrijft de fysieke verbindingen tussen Netwerkcomponenten onderling. Hierbij onderscheidt men de vijf volgende soorten bedradingsstructuren: maas-, ster-, bus-, ring-, en boom-structuur, waarbij meerdere systemen soms met elkaar worden gecombineerd.

Maasnetwerk

Netwerktopologie volgens een maas-structuur
Een maasnetwerk werd gebruikt voor telefooncentrales in de 'hogere netvlakken', waar grote telecommunicatie-verkeersstromen uit diverse regio's zijn geaggregeerd en tussen regio's onderling moeten worden doorgegeven. Het voordeel van een maasnetwerk is dat tussen elk tweetal elementen de 'kortste', minst complexe route beschikbaar is, namelijk een directe punt-naar-punt verbinding. Deze topologie wordt bij lokale computernetwerken nauwelijks gebruikt.

Sternetwerk

Netwerktopologie volgens een ster-structuur
Een stertopologie werd toegepast bij een regionale telefooncentrale en lokale centrales (tegenwoordig komt dit steeds minder voor, omdat men het spraaksignaal digitaliseert en transporteert over het internet, zie: IP-telefonie). Bij centrale computers met tekst georiënteerde terminals is dit nog steeds een gebruikelijke topologie.

Busstructuur

Netwerktopologie volgens een bus-structuur
In traditionele openbare telecommunicatienetwerken wordt de bus-structuur niet toegepast. De busstructuur werd vroeger toegepast bij Ethernet netwerken. Bij een busstructuur zijn alle computers aangesloten op dezelfde kabel, met aan weerszijden een afsluitweerstand. Het belangrijkste nadeel is dat slechts twee computers tegelijkertijd met elkaar kunnen communiceren, terwijl de overige moeten wachten tot het het medium weer vrij is.

Ringnetwerk

Netwerktopologie volgens een ring-structuur
In de telecommunicatie worden ringstructuren recentelijk veel toegepast bij het vormen van transportnetwerken (SDH is daar een goed voorbeeld van). Het voordeel van een ringstructuur is de mogelijkheid om deze te beschermen tegen kabelbreuk tussen twee datacentra. Men laat in dit geval de data via de overige datacentra lopen.

In de jaren 1980 was Token ring erg populair voor lokale computer netwerken, maar deze zijn allen vervangen door het moderne Ethernet.

Boomstructuur

Netwerktopologie volgens een boom-structuur
Bij een boomstructuur is er sprake van een bepaalde hiërarchische gelaagdheid in de wijze waarop groepen nodes aan elkaar gekoppeld zijn. Vanuit een subgroep zijn er geen directe verbindingen met elementen die zich in een andere subgroep bevinden. Deze structuur ontstaat doorgaans (onbedoeld) bij een samenvoeging van andere topologieën. Als men bijvoorbeeld de centrale punten van twee of meer sternetwerken met elkaar verbindt.