Numerieke apertuur
Uiterlijk

De numerieke apertuur (NA) van een microscoopobjectief is een dimensieloos getal dat aangeeft onder welke uiterste hoeken licht opgevangen of uitgestraald wordt.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]Meestal wordt de numerieke apertuur gedefinieerd als (1873, Ernst Abbe):
Met
- n de brekingsindex van het medium waarin de lens zich bevindt (1,0 voor lucht, 1,33 voor water, 1,56 voor olie)
- θ de grootste invalshoek ten opzichte van de normaal (loodrechte door het lensoppervlak)
Belang
[bewerken | brontekst bewerken]Deze waarde bepaalt het scheidend vermogen van de lens (resolutie):
Met
- λ de golflengte van het gebruikte licht.
Voorbeelden
[bewerken | brontekst bewerken]In lucht wordt NA dus nooit groter dan 1.
- droog (lucht): NA = 1 x sin 72° = 0,95
Door gebruik te maken van immersie-olie kan dit wel.
- immersie-olie: NA = 1,515 x sin 67° = 1,4
Hierbij volstaat dus een minder sterke lens.