Opstand van de mudejars (1264–1266)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Opstand van de mudejars (1264–1266)
Onderdeel van Reconquista
Opstand van de mudejars
Datum 1264-1266
Locatie Andalusië & Murcia
Resultaat Rebbelen verslagen
Uitwijzing van moslimbevolking
Betaling van eerbetoon van Granada aan Castilië
Strijdende partijen
Kruisvaarders:
Castilië
Aragón
Moslims:
Mudéjar van Andalusië en Murcia'
Taifa Murcia
Emiraat Granada
Leiders en commandanten
Alfons X van Castilië
Jacobus I van Aragón
Al-Wathiq
Mohammed I ibn Nasr

De Mudejar-opstand van 1264–1266 (soms ook wel gespeld als Mudéjar) was een opstand door moslimbewoners in de door Castilië veroverde regio's Andalusië en Murcia. Mudejar is de naam voor de moslimbevolking in de Iberische christelijke koninkrijken op dat moment. De opstand vond plaats vanwege het Castiliaanse beleid om de beweging van de moslimbevolking in de regio te forceren, en ook vanwege de aanmoediging van de sultan van Granada, Mohammed I, die het Castiliaanse bewind wilde verzwakken. Castilië (onder leiding van koning Alfons X van Castilië) zelf bondgenoot van de Kroon van Aragón onder leiding van zijn schoonfamilie Jacobus I van Aragón.

Aanvankelijk slaagden de rebellen erin verschillende grote steden zoals Murcia, Jerez de la Frontera en vele andere steden en forten te bezetten. Maar uiteindelijk werden de rebellen en de strijdkrachten van Granada verslagen door de Castiliaanse en Aragónese strijdkrachten. Nadat de door de rebellen veroverde steden waren overgenomen door het christelijke leger, werd de moslimbevolking in het gebied verdreven door Castilië en werd het land verdeeld voor christelijke inwoners die uit andere gebieden waren binnengebracht. Granada, dat de opstand ondersteunde, werd een vazal van Castilië en bracht hulde volgens het vredesakkoord in Alcalá la Real.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]