Otto VII van Brandenburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Otto VII van Brandenburg
1262-1308
Otto VII van Brandenburg
Markgraaf van Brandenburg(-Stendal)
Samen met Otto IV (1304-1308), Hendrik I (1304-1308), Johan IV (1304-1305), Waldemar (1304-1308) en Koenraad II (1304-1308)
Periode 1304-1308
Voorganger Otto IV, Hendrik I en Koenraad II
Opvolger Hendrik I en Waldemar
Vader Koenraad I van Brandenburg
Moeder Constance van Groot-Polen

Otto VII van Brandenburg (circa 1262 - 1308) was van 1304 tot 1308 mede-markgraaf van Brandenburg-Stendal. Hij behoorde tot het huis Ascaniërs.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Otto VII was de tweede zoon van markgraaf Koenraad I van Brandenburg en Constance van Groot-Polen, dochter van hertog Przemysł I van Groot-Polen. Hij werd lid van de Orde van de Tempeliers.

In 1304 volgde Otto VII zijn overleden vader op als mede-markgraaf van Brandenburg-Stendal. Hij regeerde dit markgraafschap samen met zijn broers Johan IV en Waldemar, zijn neef Koenraad II en zijn ooms Otto IV en Hendrik I. Otto oefende echter geen werkelijke macht uit.

In 1308 overleed hij ongehuwd en kinderloos, waarna hij werd bijgezet in de abdij van Chorin.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]