Overleg:Hans de Boer (politicus)

Enkele opmerkingen

Enkele opmerkingen. Ik ben geen Wikipedia-schrijver, maar iemand anders zou dit misschien kunnen oppakken. Het lijkt mij belangrijk te vermelden dat Hans de Boer voorzitter was van de ARP (de laatste; de eerste was Abraham Kuyper) en in die positie een belangrijke rol speelde bij de totstandkoming van het CDA. De achterban van de ARP stond het meest kritisch tegenover de fusie van KVP, ARP en CHU. Hans de Boer stelde zich (net als fractievoorzitter Willem Aantjes) dan ook kritisch op in de fusiebesprekingen, tegenover onder andere de enthousiaste KVP-er Steenkamp. Hans de Boer wilde als partijvoorzitter een splitsing in zijn partij voorkomen en er voor te zorgen dat de partij als geheel en ongeschonden zou toetreden tot het CDA, met behoud van het evangelisch karakter. In 1979 vierde de partij het 100-jarig bestaan en het viel de ledenvergadering niet gemakkelijk om de partij het jaar daarna op te heffen.

Het CDA is in 1980 als één partij opgericht, maar kwam in 1977 al als federatie met één lijst en één fractie. Als ik mij niet vergis (uit m'n hoofd) stond Hans de Boer op nummer 25 van lijst 1 en hij zat dus al vanaf 1977 (niet: 1980) voor het CDA in de Tweede Kamer. Het jaartal 1980 bracht weliswaar een formele verandering van federatie naar partij, maar het was geen verkiezingsjaar en de kamerfractie van het CDA veranderde daardoor niet.

Vóór de verkiezingen van 1977 had Hans de Boer zich uitgesproken voor voortzetting van de samenwerking met de PvdA, wat in die tijd niet gebruikelijk was of overal goed viel (CDA: "we buigen niet naar rechts en we buigen niet naar links"). Toen de onderhandelingen met de grote winnaar PvdA na maanden (mei tot december) mislukte en Dries van Agt in een paar weken tijd een regering wist te vormen met Hans Wiegel van de VVD had een deel van de CDA-fractie, waaronder fractievoorzitter Willem Aantjes en ook Hans de Boer, daar grote moeite mee, maar omdat samenwerking op links niet meer mogelijk bleek besloten ze zich kritisch en ongebonden maar loyaal ("de Loyalisten") bij een rechts kabinet neer te leggen. Ondanks hun kritiek en heftige debatten hebben zij (op enkelen na) het kabinet als het er op aan kwam tot het laatst toe gesteund.

De zin over de verkiezingen op 15 februari 1967, waarbij de ARP op 15 zetels kwam, is feitelijk juist, maar de suggestie wordt gewekt dat dit (mede) zou komen door het plaatje van de Arjossers. De verkiezingswinst was toch echt te danken aan het Zijlstra-effect. Jelle Zijlstra was interim-premier en stond bekend als betrouwbaar, nuchter en financieel degelijk (later werd hij directeur van De Nederlandse Bank). Bovendien had Wim Kan op Oudejaarsavond 1966, zes weken voor de verkiezingen, het publiek bij zijn op de radio uitgezonden show minutenlang laten zingen "Waar we heen gaan, Jelle zal wel zien, Jelle zal wel zien..." op de wijs van de hit van het jaar, Yellow Submarine van the Beatles. Een betere reclame kon de ARP zich niet wensen. Deze hit had dus grotere invloed dan de 'hit' van Hans de Boer en co. Misschien is het dus beter om de tekst over de grammofoonplaat en de verkiezingswinst duidelijker te onderscheiden in twee afzonderlijke feiten. Stylo~nlwiki (overleg) 19 jun 2022 22:38 (CEST)