Overleg:Ibrahim Selman

Het geluk

Het geluk zat vroeger in kleine dingen:
een wiskunde-opdracht oplossen
een tekening maken
slagen voor je examen
een aai over je bol krijgen
ook na een huilbui kon ik me gelukkig voelen

Het geluk heb ik gekend
in een zoen van een maagd
in een glimlach
in een liefdesbrief die ik stiekem kreeg

Het geluk zat soms in het
vreemd doen of gaan
in het maken van gedichten
van fantasieverhalen

Zelfs toen de donkere nachten
waarin mijn land werd bezet,
gezuiverd en vernield
danste de strijd in de diepte van
mijn hart,
dat bloedde maar onbuigzaam bleef

Toen ik de benen name en
aan de dood ontkwam
werd het geluk gevangen genomen
aan een paal gebonden
geblinddoekt
in een openbaar feest
met dertien salvo’s beschoten

Terwijl ik op weg was naar hier
om het paradijs te betreden
lag mijn geluk daar te bloeden
het bloedde zeven jaar lang
dag en nacht en…

Ik ging niet terug
hier was ik op zoek naar haar
hier dacht ik haar te treffen

Zeven jaar na haar dood
droomde ik van haar:
ze is een komeet geworden
en is allang op weg naar een andere planeet

Het geluk lag in kleine dingen
die voor mij
te groot zijn geworden

— Ibrahim Selim (1996), uit de bundel Dans van een bevroren land