Overleg:Loopkoets

De "Loopkoets" is ontstaan in 2005 in Nieuwpoort (Zuid Holland). De aldaar werkzame uitvaartverzorgster zag in haar werk dat nabestaanden steeds meer invloed wilden hebben op een uitvaart en steeds vaker aangaven niet in de uitlaatgassen van een rouwauto te willen lopen. Samen met haar man heeft ze 83 doelstellingen op papier gezet die uiteindelijk geleid hebben tot de ontwikkeling van de "Loopkoets". Tijdens die ontwikkeling is veelvuldig overleg geweest met de directie van het Nederlandse koetsenmuseum over historische voertuigen in de uitvaart. Het koetsenmuseum heeft meermaals onderzoek gedaan in binnen- en buitenland. Uiteindelijk bleek, in tegenstelling tot wat de meeste mensen denken, dat deze vorm van overledenetransport in het verleden op andere manieren was gegaan. Men maakte gebruik van bloemenkarren of mestkarren die door paarden werden voortbewogen.

Natuurlijk zijn daar ook de traditionele uitvaartkoetsen die statig door paarden werden voortbewogen. Maar ook draagbaren werden gebruikt om overledenen te transporteren. Dit waren lange stokken, met een soort van simpel houten bed, waar de overledene op werd gelegd. Het moest echter tot 2005 wachten voor er een voertuig werd ontwikkeld speciaal voor dit doel. De naam "Loopkoets" is door de bedenkers afgeleid van een schilderij van Anton Pieck waar dragers met een baar een overledene vervoeren. De huidige "Loopkoets" is voorzien van 4 wielen, waarbij de achterwielen groter zijn dan de voorste. Dit was nodig omdat deze het rompgewicht moeten dragen. Aan voetenzijde dragen de kleine voorwielen het gewicht. Met name de grote achterwielen zullen zich daardoor minder snel ingraven in kiezels en schelpen die op begraafplaasten veelvuldig in gebruik zijn. De voorwielen zijn draaibaar en het geheel wordt alleen voortbewogen door mensen. Er zit geen stuur of handvat op om vooruitrijdend te kunnen sturen. Bloemen worden meestal op de kist en op de bloemenrekken vervoerd. De "Loopkoets" wordt gezien als een waardig en stil voertuig en wordt meestal door 4-6 volwassen personen geduwd. Aan de achterkant heeft elke "Loopkoets" een kinderbeugel. Deze is voorzien omdat de desbetreffende uitvaartverzorgster jaren als docent in het basisonderwijs had gewerkt en kinderen graag betrok bij deze belangrijke emotionele en gedenkwaardige momenten.