Overleg:Performatief werkwoord

Ik denk dat schrijver dezes met het performatieve werkwoord eigenlijk het declaratieve illocutionaire punt bedoelt. Ik heb het begrip performatief werkwoord in ieder geval nog niet kunnen ontdekken in de werken van Searle. Wel de soort uitspraak die de schrijver als voorbeeld geeft. Zo zijn er andere vergelijkbare voorbeelden zoals: "Hierbij verklaar ik U man en vrouw”, “Hierbij is de oorlog verklaard”, "U bent ontslagen” en “Ik neem ontslag", echter allemaal declaratieven.

Daarnaast is het volgens mijn bescheiden mening zo dat daar waar we het hebben over taalhandelingen de locutie, illocutie en perlocutie vrijwel altijd samenvallen. Een en ander is niet alleen en uitsluitend voorbehouden aan de declaratieven, of zoals hier gesteld; het performatieve werkwoord.

Wat voor kan komen is dat een actor locutionair handelt zonder illocutionair te handelen maar zijn handeling valt wel samen met een perlocutionaire handeling: Bijvoorbeeld: "Jij moet vooral uitkijken vader!". Hierbij is het de spreker te doen om bedreigend over te komen en is hij er helemaal niet op uit om de interpreet zover te krijgen dat hij voorzichtig om zich heen gaat zitten kijken.

Een locutionaire handeling kan voorkomen zonder illo- en perlocutie bijvoorbeeld waneer iemand ahum zegt om zijn stembanden te oefenen.

Een spreker kan met een enkele locutionaire handeling meerdere illocutionaire handelingen en/of perlocutionaire handelingen doen.

Gegeven is in ieder geval volgens mij dat een illocutie en perlocutie niet voorstelbaar zijn zonder een locutie.

Niet zeker wetende of ik op dit punt gelijk heb bij deze mijn gedachten over het performatieve werkwoord. Enguerrand von Ditzickhausen 24 feb 2006 20:18 (CET)

Wel, mijn beste, u weet duidelijk meer over deze materie dan ik, schrijver dezes. Het blijft zo dat u steeds, waar en wanneer dan ook, alles mag aanpassen indien dat de kwaliteit ten goede komt. In elk geval heb ik steeds geleerd dat uitdrukkingen als Ik beloof x, Ik doop u x, Ik open de vergadering etc. 'performatieve' uitdrukkingen heten, id est uitdrukkingen waarvan de semantische waarde gelijkstaat met het 'uitspreken' ervan. Die terminologie kwam, zo ik mij goed herinner, uit een boek van Malcolm Coulthard, welks titel mij helaas ontglipt. Daar ik minder zicht heb op de samenvallingen van illocuties en locuties (en perlocuties), die uiteraard niet onafhankelijk van de locutie voorkomen, vrees ik dat ik de uiteindelijke amelioratie van onderhavig lemma aan u zal moeten overlaten. Vriendelijke groet, Lord P (Audiëntie) 25 feb 2006 02:27 (CET)

Ik weet dat ik mag aanpassen wat ik wil, maar ik weet niet of dat wat ik wil aanpassen inderdaad de kwaliteit ten goede komt. Houd het maar op gezonde twijfel. Uw bewering dat ik meer van de materie weet dan U beschouw ik als compliment en dus bedankt daarvoor. Maar goed ik weet en begrijp nog zo weinig. Ik heb besloten de term performatief werkwoord te laten staan ik zal alleen de tekst een klein beetje aanpassen. Uw id est klopt, in ieder geval zo begrijp ik het ook. Uw zinsnede amelioratie van onderhavig lemma, ontgaat me volledig zowel de term amelioratie en de term lemma klinken mij hoogst interessant in de oren maar dat was het dan ook wel. Ik kom uit Den Haag weet U en daar is men eigenlijk nooit veel verder gekomen dan om bij ergernis iedere uit te spreken zin te versieren met allerlij vloeken. Nu ja, ik moet wel zeggen ik vind dit wel leuk om te doen. Met vriendelijke groet Enguerrand von Ditzickhausen 25 feb 2006 09:27 (CET)

Ik heb het gevonden! Searle ziet een performatief als een bepaald soort declaratief illocutionair punt.Enguerrand von Ditzickhausen 25 feb 2006 13:01 (CET)