Naar inhoud springen

Overleg gebruiker:Martijnjansen 85/kladblok

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Bloemencorso in Lichtenvoorde is een bloemencorso rondom het centrum van de Nederlandse plaats Lichtenvoorde in de gemeente Oost Gelre, dat elke tweede zondag van september plaatsvindt. Naast een optocht van praalwagens bestaat het evenement ook uit straattheater en trekken verschillende showkorpsen door de straten. In 2013 werd een plaatsingsverzoek ingediend om het Lichtenvoordse corso op de lijst van het Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed te krijgen.[1] Het corso is volgens de organisatoren het op een na grootste corso ter wereld.[2]

Het bloemencorso in Lichtenvoorde is naar eigen zeggen, één van de oudste bloemencorso's van Nederland. Hoewel 1929 als officiële beginjaar wordt aangehouden, is er al op 5 september 1898 een bloemencorso gehouden ter gelegenheid van de inhuldiging van Koningin Wilhelmina. Sinds 1916 kent Lichtenvoorde een bloemencorso dat jaarlijks terugkeert. Deze eerste optochten stonden nog in het thema van het koningsschieten; een belangrijk onderdeel van de Lichtenvoordse kermis. In 1929 kwam hier verandering in: het kermiscomité werd naast de organisatie van de kermis, ook verantwoordelijk voor het Bloemencorso.

Op 1 september 1939 kwam Nederland in staat van oorlog en daardoor werden alle feesten verboden. Het zou tot 1945 duren voor er weer een bloemencorso door de straten van Lichtenvoorde zou trekken. In dat jaar stond het corso in het teken van de bevrijding dit werd met een grote optocht gevierd. Na twee grote optochten kwam het de optocht van 1947 nog maar vier deelnemers. Het kermiscomité was toe aan vernieuwing.

Jaren vijftig tot negentig[brontekst bewerken]

De jaren vijftig kenmerken zich door vele veranderingen wat betreft het corso. In de begin jaren van het corso bestonden de wagens vooral uit fietsen en karren versierd met heideplanten, bloemen en grasplaggen. Vanaf 1957 is vastgelegd dat de wagens zoveel mogelijk moesten worden beplakt met dahlia’s. In de beginjaren gingen de wagenbouwers de huizen en boerderijen langs om te vragen of ze dahlia’s mochten plukken voor het corso. Wanneer nodig werden zelfs ‘s nachts de tuinen afgestruind en werden de bloemen illegaal geplukt.

In de loop van de jaren vijftig en zestig groeiden de wagens van het dahliacorso Lichtenvoorde gestaag in aantal en omvang. Het corso bleef echter regionaal van aard en was gericht op eigen publiek en eigen vermaak. Later, met de toename van de welvaart van deze jaren, werden ‘dagjesmensen’ vanuit heel Nederland beschouwd als een nieuw publiek voor het corso. Begin jaren zestig werden de wagenbouwers steeds fanatieker, waardoor ook de dahliakweek goed op gang kwam. Overal in de omgeving werden Bloemencorso’s gehouden en de vraag naar bloemen werd steeds groter.

Begin jaren zeventig kreeg het corso gemeentelijke subsidie, die de groei van het corso nog meer stimuleerde. Nieuwe groepen meldden zich aan en de vraag naar dahlia’s werd steeds groter. Om hierin te voorzien werd in 1973 de zogeheten bloemencommissie opgericht. De ruilhandel met corsoplaatsen als o.a Zundert en Winterwijk, werd door deze commissie georganiseerd. Om het corso onder de aandacht van het publiek te brengen, werd er in de jaren zeventig veel aan publiciteit gedaan door middel van het plaatsen van advertenties in regionale bladen en de verspreiding van programmaboekjes.

De jaren tachtig kenmerkten zich vooral door het record-aantal deelnemers, dat in 1982 tot 28 was gestegen. Ook het bezoekersaantal, dat van 40.000 in begin jaren tachtig uitgroeide naar 70.000 tegen het eind van de jaren tachtig, steeg enorm. Sommige regionale kranten hadden het in die tijd zelfs over 80 tot 90.000 belangstellenden, een aantal dat volgens insiders onwaarschijnlijk hoog voorkwam. De grootschaligheid had ook een negatieve kant: enkele groepen konden de vooruitgang niet bijbenen en moesten noodgedwongen stoppen.

Dynamische optocht[brontekst bewerken]

Het Bloemencorso van Lichtenvoorde maakte in de periode 1990 tot 2004 een enorme ontwikkeling door. Van een optocht met vooral statische wagens, werd het in deze jaren een dynamisch gebeuren. De verhuizing naar het nieuwe jury- en tentoonstellingsterrein en de nieuwe route zorgden er voor dat de optocht een meer omtrekkende beweging kon maken. Ook de figuratie, die vanaf 2000 is toegestaan, bracht meer dynamiek in de praalwagens. Deze moest echter wel functioneel zijn binnen het onderwerp. Naar aanleiding hiervan werd in deze tijd ook de zogenoemde figuratieprijs ingevoerd. Hiervoor werd een speciale jury aangesteld.

Organisatie[brontekst bewerken]

Alle betrokkenen bij het corso zijn vrijwilligers. De organisatie van het corso wordt gevormd door de leden van de Stichting Bloemencorso Lichtenvoorde. Dit bestuur is ook het Kermiscomité en werkt nauw samen met de gemeente, de lokale horeca en bedrijven.

Corsogroepen[brontekst bewerken]

Anno 2012 zijn er achtien groepen die met een praalwagen deelnemen aan het corso. Sommige daarvan doen al jaren mee.

  • van Reedestraat- 1956
  • Boschlaan- 1957
  • Zieuwentseweg- 1971
  • Lansink Bluiminck- 1972
  • Groep van Ons- 1977
  • Groep Rensing- 1973
  • Witte Brug- 1979
  • Kwintet- 1980
  • 6Kamp- 1981
  • Hooiland- 1981
  • Teeuws- 1982
  • Vedut Nogal- 1986
  • Harbers Paul- 1990
  • Groep Marneth- 1993
  • Lummels- 1999
  • Boschkempers- 2003
  • Veur Mekare- 2011
  • Geschud(t)- LORA- 2012: corsogroep LORA en corsogroep Geschudt gingen in 2012 samen.

Bouw van de wagens[brontekst bewerken]

Het maken van een wagen is een sociale gebeurtenis die veel Lichtenvoordenaars min of meer het hele jaar bezig houdt. Vlak na het corso wordt er bij de meeste wagenbouwers al weer nagedacht over een nieuw ontwerp die dan vervolgens aan het begin van het jaar wordt gepresenteerd aan de corsogroep. Daarna worden de corsotenten weer opgezet en beginnen de meeste werkzaamheden aan de nieuwe corsowagens. Eind april/begin mei worden de knollen in de grond gestopt waarna de velden rondom Lichtenvoorde veranderen in bloeiende dahliavelden. In het eerste weekend van juli, tijdens de Zomermarkt, worden de maquettes tentoon gesteld en worden de eerste voorspellingen gedaan over de uitslag in dat jaar. Het bouwen van de wagens vindt vooral plaats in de zomermaanden en gebeurt in speciaal aangelegde bouwtenten of –hallen. Het beplakken van de wagens gebeurt in het tweede weekend van september en is een evenement op zich. Het zogenaamde ‘plakweekend’ wordt sinds 2012 op de donderdag voor het corso officieel geopend door een bekende Nederlander, waarna alle wagenbouwers van start gaan met het beplakken van hun wagen. In 2012 werd dit gedaan door Tante Rikie, bekend van de Zwarte Cross. Zij heeft de eerste dahlia op de wagen van corsogroep Kwintet geplakt en opende hiermee officieel het plakweekend. Het beplakken van de van de wagens gaat soms door tot zondagmorgen.

CorsoKIDS is de benaming voor de Lichtenvoordse kinderen die deelnemen aan het corso. Naast de grote praalwagens zijn er elk jaar veel kinderen die meedoen met een eigen corsowagen. Deze wagens gaan vooraf aan de grote praalwagens en volgen dezelfde route. Kinderen kunnen zich elk jaar inschrijven voor het Corso en maken in principe zelfstandig een corsowagen. Ze worden door de Stichting van dahlia’s en lijm voorzien. Daarnaast komt het ook voor dat er vanuit een corsogroep een kleine wagen wordt gemaakt door de kinderen van de desbetreffende corsogroep. Voor de CorsoKIDS is een aparte jury aangesteld die uit volwassen en uit kinderen bestaat.

Het Lichtenvoordse bloemencorso kent drie jury’s: De vakjury (twaalf personen), CorsoKIDS (vier volwassenen en twee jongeren) en de figuratiejury (3 personen). Op zondagmorgen wordt elke wagen naar het tentoonstellingsterrein gebracht. Hier worden de wagens, alvorens de optocht begint, bekeken en beoordeeld door de jury, maar ook tijdens het corso worden de wagens gejureerd. De juryleden worden daarbij verdeeld over de route. De bekendmaking van de prijzen is op maandagmorgen. Om 7.30 uur wordt de uitslag van de CorsoKIDS bekendgemaakt en om 08.00 uur wordt de klassering bekend gemaakt van de grote wagens. Naast de vakjuryprijzen kent het corso ook een publieksprijs. Het publiek kan hun stem uitbrengen via een papieren formulier en sinds een aantal jaar met een stemming via Sms.

Externe links[brontekst bewerken]

Bronnen en referenties[brontekst bewerken]

  1. Corso's willen op erfgoedlijst van UNESCO, op gelderlander.nl
  2. Miljoenen dahlia's voor corso Lichtenvoorde, op omroepgelderland.nl