Henri Pype

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Paster Pype)
Monument van Pastoor Pype naast de Sint-Petrus- en Pauluskerk te Oostende
Het graf van Henri Pype op de Begraafplaats Paster Pype te Oostende

Henri Pype of Pastoor Pype, of in de volksmond ook Paster Pype (Geluwe, 1854 - Oostende, 3 juni 1926) was een Belgische katholiek priester en aalmoezenier.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Pype was onderpastoor in de Sint-Petrus-en-Pauluskerk van Oostende. Als vissersaalmoezenier zette hij zich in voor de vissers en hun gezin en hij werd eervol "Vader der visschers" genoemd. Hij werd in 1886 aalmoezenier-ter-zee. In 1887 stichtte hij de Vrije Visserijschool Sint-Andreas, met een eraan toegevoegd maritiem museum.

Eerbetoon[bewerken | brontekst bewerken]

De Vrije Visserijschool kreeg na zijn dood de naam Paster Pype.

Op een plantsoen naast de kerk in Oostende staat het rijzig zandstenen Paster Pypemonument uit 1939 van Karel Demuynck (1899-1949) uit Nieuwpoort en herwerkt in mei 1988 door de Oostendse grafsteenkapper Roland Boury. Dit beeld stond vele decennia boven de ingang van de Paster Pypeschool "El Mar". Toen deze school afgebroken werd, kreeg het beeld zijn uiteindelijke plaats naast de kerk.

In zijn geboortedorp Geluwe is een straat naar hem vernoemd, net als in Oostduinkerke en in Oostende. Daar is ook de Begraafplaats Paster Pype.

Er is ook een schip genoemd naar Paster Pype. Het schip werd gebouwd op de Boelwerf in Temse en werd door de Zeemacht gebruikt als opleidingsschip.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Een boekske voor de visschers en de visschersscholen, 1890.
  • Over visscherij, 1911.
  • Over motoren, 1912.
  • Kerkeboek voor zeelieden, 1912.
  • Talrijke bijdragen in het tijdschrift De Vlaamsche Zeevisscher, onder pseudoniem Zeeman.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Raf SEYS, Paster Pype, in: De Zeewacht, 15 juli 1960.
  • N. HOSTYN, Paster Pype, in: Nationaal Biografisch Woordenboek, T. X, Brussel, 1983.
  • Fernand BONNEURE, Hendrik Pype, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel 2, Torhout, 1985.