Patrick Mutombo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Patrick Mutombo
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa
Vlag van België België
Geboortedatum 7 maart 1980
Geboorteplaats Kinshasa, Zaire
Lengte 198 cm
Gewicht 95 kg
Positie Small forward
Collegeteams
1999-2003 Metro State Roadrunners
Clubs
Seizoen
1998-1999
2003-2004
2004-2005
2005-2006
2006-2007
2007
2008
2009
2009-2010
Club
Vlag van België Spirou Gilly
Vlag van Italië Pallacanestro Messina
Vlag van Italië Pallacanestro Roseto
Vlag van Italië Scandone Avellino
Vlag van Italië Pallalcesto Udine
Vlag van Brazilië CETAF/Vila Velha
Vlag van Italië Basket Club Ferrara
Vlag van Griekenland AS Trikala 2000 BC
Vlag van Verenigde Staten Bakersfield Jam
Interlands
2004-2006 Vlag van België België
Getrainde clubs
2011-2012
2012-2015
2015-2016
2016
2016-2020
2020-2022
2022-
Vlag van Verenigde Staten Metro State (assistent)
Vlag van Verenigde Staten Denver Nuggets (assistent)
Vlag van Verenigde Staten Austin Spurs (assistent)
Vlag van België België (assistent)
Vlag van Canada Toronto Raptors (assistent)
Vlag van Canada Raptors 905
Vlag van Verenigde Staten Phoenix Suns (assistent)
Portaal  Portaalicoon   Basketbal

Patrick Mutombo (Kinshasa, 7 maart 1980) is een Congolees-Belgisch basketbalcoach en voormalig basketballer.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Mutombe verhuisde op jonge leeftijd naar Brussel waar zijn vader een wetenschappelijk onderzoeker was. Mutombo speelde in de jeugd van Hannut St. Louis en maakte in 1998 zijn debuut in de tweede klasse bij Spirou Gilly onder Fulvio Bastianini.[1] Mutombo speelde collegebasketbal voor de Metro State Roadrunners van 1999 tot 2003 onder coach Mike Dunlap waarmee hij twee keer kampioen werd van de NCAA Division II.[2] In 2003 tekende hij een profcontract voor de Italiaanse eersteklasser Pallacanestro Messina.[3] Na een seizoen vertrok hij naar reeksgenoot Pallacanestro Roseto waar hij ook een seizoen speelde.[4]

Zijn derde seizoen in Italië bracht hij door bij Scandone Avellino ook in de hoogste divisie.[5] In 2006 tekende hij een contract bij Pallalcesto Udine dat hij verliet en ging spelen in Brazilië bij CETAF/Vila Velha.[6] Hij keerde daarop terug naar Italië en tekende in maart 2008 bij de tweedeklasser Basket Club Ferrara.[7] Hij speelde daarna nog kort bij het Griekse AS Trikala 2000 BC. In 2009 tekende hij bij het Amerikaanse Bakersfield Jam uit de NBA Development League na een seizoen werd zijn contract in het begin van het tweede seizoen ontbonden.[8]

Hij speelde tussen 2004 en 2006 een aantal interlands voor de Belgische nationale ploeg.

In 2011 werd hij assistent-coach bij zijn oude collegebasketbalploeg. Na een seizoen kreeg hij een kans als assistent-coach bij de Denver Nuggets waar hij drie jaar aan de slag bleef onder George Karl, Brian Shaw en Melvin Hunt.[9] In 2015 werd hij assistent bij de Austin Spurs voor een seizoen onder Kevin McDonald.[10] In juni 2016 werd hij aangesteld als assistent-bondscoach van de Belgische nationale ploeg maar al in juli verliet hij de nationale ploeg weer voor Toronto.[11] In 2016 ging hij aan de slag als assistent bij de Toronto Raptors onder Dwane Casey en Nick Nurse waarmee hij NBA-kampioen werd in 2019.[12] In 2020 verliet hij de Raptors om hoofdcoach te worden van hun opleidingsploeg de Raptors 905.[13] In 2022 ging hij terug als assistent aan de slag in de NBA ditmaal bij de Phoenix Suns onder Monty Williams.[14]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler[bewerken | brontekst bewerken]

  • NCAA Division II-kampioen: 2000, 2002
  • Metro State Sports Hall of Fame: 2011[15]

Als assistent-coach[bewerken | brontekst bewerken]

  • NBA-kampioen: 2019