Philippe de Broca

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Gérarddelafeuille (overleg | bijdragen) op 24 apr 2020 om 11:11. (correcte link)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Philippe de Broca (Parijs, 15 maart 1933 - Neuilly-sur-Seine, 27 november 2004) was een Frans filmregisseur.

Leven en werk

Afkomst en opleiding

Philippe de Broca was een man die de beeldende kunst aangeboren was, hij was immers de kleinzoon van een schilder en de zoon van een fotograaf. Na de middelbare ging hij naar de l'Ecole technique de photo et de cinéma in Vaugirard.

Eerste stappen in de filmwereld

In het begin van zijn loopbaan maakte hij korte reclamefilmpjes op een kleine camera en ook educatieve filmpjes. In de filmwereld deed hij zijn eerste ervaring op als stagiair bij Henri Decoin. In het midden van de jaren vijftig maakte hij kennis met het milieu van de Nouvelle Vague. Hij werd zo regieassistent van onder meer Chabrol en Truffaut.

Filmregisseur

Jean-Pierre Cassel

Als regisseur debuteerde hij met enkele komedies waarin Jean-Pierre Cassel telkens de hoofdrol speelde. Die films luidden ook een levenslange samenwerking in met scenarist Daniel Boulanger.

Jean-Paul Belmondo

Zijn doorbraak had hij te danken aan de avontuurlijke mantel- en degenfilm Cartouche (1962) waarin Jean-Paul Belmondo de titelrol voor zijn rekening nam. Daarna draaide hij nog vijf lichtvoetige avonturenfilms of komedies met Belmondo. Naast Belmondo rekende hij eveneens Philippe Noiret, Jean Rochefort en Jean-Pierre Cassel tot zijn favoriete acteurs.

In 2004 overleed hij op 71-jarige leeftijd aan kanker.

Filmografie

Regieassistent

Regisseur

Korte films

  • 1953: Les Trois Rendez-vous
  • 1954: Salon nautique (documentaire)
  • 1954: Sous un autre soleil (documentaire)
  • 1956: Opération gas-oil (documentaire)

Langspeelfilms

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_de_Broca&oldid=56133149"