Piet Koekebakker

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Piet Koekebakker
Koekebakker (links), manager Blauw Wit, met DWS-voorzitter Dé Stoop in 1972
Persoonlijke informatie
Volledige naam Petrus Johannes Koekebakker
Geboortedatum 3 april 1924
Geboorteplaats Vlag van Nederland Amsterdam, Nederland
Overlijdensdatum 4 november 1997
Overlijdensplaats Vlag van Nederland Amsterdam, Nederland
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1959
Jeugd
–1942 Vlag van Nederland Blauw Wit
Senioren
Seizoen Club W (G)
1948–1959 Vlag van Nederland Blauw Wit 190 (111)
Bestuurlijke functies
1966–1972 Manager Blauw Wit
Erelijst
1949/50
1950/51
1956/57
Eerste klasse kampioen
Eerste klasse kampioen
Eerste divisie B kampioen
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Petrus Johannes (Piet) Koekebakker (Amsterdam, 3 april 19244 november 1997)[1] was een Nederlands voetballer. De aanvaller speelde zijn gehele carrière voor Blauw Wit.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Laat debuut[bewerken | brontekst bewerken]

Piet Koekebakker was 24 jaar toen hij voor het eerst zijn opwachting maakte in het eerste elftal van Blauw Wit. Zijn debuut was op 28 november 1948 in de met 2-3 gewonnen uitwedstrijd tegen Haarlem. Hij groeide op in de oude Kinkerbuurt in Amsterdam waar Blauw Wit een grote aanhang had. In 1939 begon hij met voetballen bij de junioren. De oorlogstijd stond zijn voetbalcarrière in de weg.

Ondergedoken[bewerken | brontekst bewerken]

Over zijn oorlogsverleden is niet zo veel bekend. Hij was vanaf 1941 een tijdlang ondergedoken maar werd later opgepakt. Na zijn arrestatie verbleef hij tweeënhalfjaar in een concentratiekamp.[2] Hij vertelde in 1968 in een interview in Voetbal International dat hij betrokken was geweest bij een overval op een distributiekantoor.[3]

Blauw Wit[bewerken | brontekst bewerken]

Vlak na de oorlog verbleef hij als militair drie jaar in Nederlands-Indië. In die tijd voetbalde hij in garnizoenselftallen van Bandoeng en Batavia. In november 1948 kon hij in Nederland zijn voetballoopbaan weer oppakken. Blauw Wit was in opkomst en werd twee jaar op rij, in 1950 en 1951, kampioen in de Eerste klasse. Koekebakker was als midvoor vier jaar clubtopscorer. Voor het eerst in 1950/51 en in 1952/53, 1953/54 en 1954/55. Door een knieblessure miste hij grotendeels het seizoen 1955/56.

Eredivisie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij keerde na zijn knieoperatie terug als centrumspits. Hij werd in 1956/57 opnieuw clubtopscorer (19 treffers) en Blauw Wit pakte het kampioenschap in de Eerste divisie. Voor het eerst promoveerde de Amsterdamse club naar de Eredivisie. Koekebakker maakte ook op het hoogste niveau zijn faam als topschutter waar en scoorde 18 doelpunten. Het was zijn laatste volledige seizoen als voetballer. In het jaar 1958/59 kwam hij nog maar een keer in actie.

Manager[bewerken | brontekst bewerken]

Koekebakker behaalde zijn trainersdiploma’s en hij ging in 1959 aan de slag bij VVZ Zaandam.[4] Hij trainde ook de Amsterdamse clubs DWV en De Eland. In januari 1965 werd hij aangesteld bij de amateurtak van Ajax.[5]

Anderhalf jaar later keerde hij terug bij Blauw Wit als manager.[6] Hij was nauw betrokken bij de verhuizing naar de bijvelden van het Olympisch stadion. Want het stadion was te groot en te duur geworden voor Blauw Wit.[7] De club bouwde een kleiner stadion voor 6.000 toeschouwers en kreeg een eigen clubhuis in een ruimte van het Olympisch stadion. De fusie met stadgenoot DWS was een ander beladen onderwerp. Koekebakker vormde samen met DWS-voorzitter Dé Stoop en Thijs Jansen, voormalig competitieleider van de KNVB, het comité van voorbereiding. Koekebakker ontving bedreigingen[8] en trok zich vlak voor het tot stand komen van de fusieclub FC Amsterdam terug.[9]

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Koekebakker had tijdens zijn voetbalperiode een sigarenzaak in hartje Amsterdam. Daarnaast werkte hij als vertegenwoordiger voor drankenfirma’s. Hij trouwde op 18 januari 1951 met Tiny de Roij. Het echtpaar kreeg drie kinderen.[10]

Piet Koekebakker werd in 1987 benoemd tot erelid van Blauw Wit.[11]Hij overleed op 73-jarige leeftijd in 1997.

Carrièrestatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
1948/49 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse West I 12 4 0 0 0 0 0 12 4
1949/50 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse West I 16 9 0 0 0 9 8 25 17
1950/51 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse C 22 16 0 0 0 7 2 29 18
1951/52 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse B 14 5 0 0 0 0 0 14 5
1952/53 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse B 23 7 0 0 0 0 0 23 7
1953/54 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse B 19 22 0 0 0 0 0 19 22
1954/55 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse A (afgebroken) 4 1 0 0 0 0 4 1
Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse C 14 7 0 0 0 0 14 7
1955/56 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste klasse B 5 3 0 0 0 0 5 3
1956/57 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie B 30 19 0 0 0 0 0 30 19
1957/58 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eredivisie 30 18 0 0 0 0 0 30 18
1958/59 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eredivisie 1 0 0 0 0 0 0 1 0
Totaal 190 111 0 0 0 16 10 206 121

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]