Pieter Jacob van Maanen
| Pieter Jacob van Maanen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Portret van Pieter Jacobus van Maanen
(door Leonard de Koningh) | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Den Haag, 2 november 1770 | |||
| Overleden | Amsterdam, 16 november 1854 | |||
| Politieke functies | ||||
| 1814 | Lid Vergadering van Notabelen | |||
| ||||
Pieter Jacob van Maanen (Den Haag, 2 november 1770 – Amsterdam, 16 november 1854) was een Nederlandse hoogleraar geneeskunde en lid van de Vergadering van Notabelen.
Familie[bewerken | brontekst bewerken]
Van Maanen was lid van de familie Van Maanen en een zoon van Johannes van Maanen (1738-1795), raadsheer in het Hof van Holland, Zeeland en West-Friesland, en diens echtgenote Maria van Overzee (1739-1820). Hij trouwde met Antonia Jacoba Forsten (1777-1806) en na haar overlijden met Maria Elise Helène van der Ley (1784-1844). Hij was een broer van Cornelis Felix van Maanen (1769-1846), minister van Justitie onder Lodewijk Napoleon en Willem I, daarna minister van Staat.
Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Van Maanen promoveerde in 1794 met uiterste lof in Leiden. Hij was van 1796 tot en met 1808 hoogleraar geneeskunde in Harderwijk en van 1810 tot en met 1813 hoogleraar chirurgie in Amsterdam. Tevens was hij lijfarts van koning Lodewijk Napoleon. Hij werd in 1814 voor het Zuiderzeedepartement afgevaardigd naar de Vergadering van Notabelen. Zijn broer Cornelis Felix van Maanen verdedigde tijdens de Vergadering van Notabelen namens de Grondwetscommissie de ontwerp-Grondwet.
Bronnen, noten en/of referenties
|