Populaire psychologie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De term populaire psychologie, in het Engels ook vaak aangeduid als pop psychology of pop psych, verwijst naar concepten en theorieën over het menselijke mentale leven en gedrag. Ze zijn ontleend aan de psychologie en kennen populariteit onder de gewone bevolking.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Doordat er vaak een aanpassing plaatsgevonden heeft om de psychologische wetten toegankelijk te maken voor het grote publiek, is pop psychologie in de ogen van een wetenschappelijk psycholoog vaak te zeer vereenvoudigd en soms gedateerd of verkeerd begrepen. Soms is er sprake van professionele verwerking van psychologische kennis om gebruik bij het algemeen publiek mogelijk te maken.[1]Lekenpyschologie daarentegen is geen poging om wetenschappelijk theorieën te gebruiken, maar is een verzameling van soms onbewuste veronderstellingen, over motieven en gedachten van mensen die de samenleving eropna houdt.[bron?]

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Populaire psychologie heeft vaak de vorm van:

Het gemakkelijkst zijn populaire psychologieboeken te herkennen aan het feit dat ze niet alleen in gewone boekwinkels te koop zijn maar daarnaast ook verkrijgbaar zijn bij lectuurwinkels, kiosken en supermarkten.[bron?]

Typische kenmerken van een boek[bewerken | brontekst bewerken]

In de sterk toenemende groei van zelfhulptherapieën is de populaire psychologie een belangrijk bestandsdeel.[6] Volgens Fried en Shultis moet een goed zelfhulpboek voldoen aan de volgende criteria:[7]

  • Er staan beweringen in van de auteur over de doeltreffendheid van het boek;
  • Het geeft een presentatie van probleemoplossende strategieën die gebaseerd zijn op wetenschappelijk bewijs en professionele ervaring;
  • Een heldere schrijfstijl;
  • Getuigschriften en professionele ervaring van de auteur;
  • Een bibliografie.

Eventuele risico's[bewerken | brontekst bewerken]

Drie mogelijke risico's die schuilen achter zelfhulpboeken zijn:[8]

  • Mensen kunnen zich onterecht als psychologisch instabiel bestempelen;
  • Mensen kunnen een verkeerde diagnose van zichzelf stellen en proberen herstel te bewerken voor een onjuist probleem;
  • Mensen kunnen niet in staat zijn een juist zelfhulpprogramma voor zichzelf uit te zoeken.