Postuum

Postuum (Latijn: "postumus") betekent "na de dood", "na iemands dood". Het woord wordt bijvoorbeeld gebruikt voor het werk van een schrijver dat na diens overlijden wordt gepubliceerd of voor de eer die iemand na zijn dood wordt bewezen.

Postuum gaat terug op het Latijnse postumus, de overtreffende trap van post ("na"), dat onder meer "zoon geboren na de dood van de vader" betekende.

Voorbeelden van gebruik

• Iemand wordt postuum gedecoreerd.
• Iemands boek of album wordt postuum uitgegeven.
• Een postume executie is een veroordeling en/of vonnis uitgevoerd na de dood.
• Een postuum geboren kind is een kind dat na de dood van zijn vader geboren is.

Met een h?

De hypercorrecte spelling met h (posthuum) vloeit voort uit volksetymologische associatie met het Latijnse humus "aarde, grond" en humare "begraven". Het woord werd abusievelijk herleid tot post humum, ofwel "na de dood", "na de begrafenis".