Ricinuleïden
| Ricinuleïden | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Cryptocellus goodnighti | |||||||
| Taxonomische indeling | |||||||
| |||||||
| Orde | |||||||
| Ricinulei Thorell, 1892 | |||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||
Ricinuleïden op  Wikispecies
| |||||||
| |||||||
Ricinuleïden[1] (Ricinulei) zijn een orde van geleedpotige dieren die tot de klasse spinachtigen (Arachnida) behoren. Het is een vrij onbekende groep die door 14 soorten[2] wordt vertegenwoordigd – een klein aantal in vergelijking met andere ordes van spinachtigen.
In de Nederlandse taal worden de soorten soms aangeduid als pantserspin of kapucijnspin maar een algemeen geaccepteerde naam voor deze groep is er nog niet.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Ricinuleïden hebben een maximale lichaamslengte van ongeveer 1 centimeter maar de meeste soorten blijven aanmerkelijk kleiner.[2] Aan de voorrand van het rugschild is een beweegbare klep bevestigd, ter bescherming van de monddelen, die als een vizier kan neergeklapt worden. Bij alle soorten ontbreken ogen.[2] Morfologisch lijken ze op een kruising tussen een teek en een spin. Biologisch gezien ligt het wat moeilijker: de relatie van de Ricinulei met andere spinachtigen is onduidelijk.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Ricinuleïden leven waarschijnlijk van insecten en andere arachniden, daar ze cheliceren of gifkaken hebben.[3] Ze zijn actief in de nacht door het gebrek aan zicht.[2]
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten leven in de tropen van Afrika en Amerika in hete en vochtige biotopen.[2] De Ricinulei staan bij biologen bekend om hun zeldzaamheid.[3]
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]Enkele bekendere geslachten zijn Pseudocellus en Cryptocellus.
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Kleine Winkler Prins (1980). Dieren encyclopedie deel 6: PAA - RUN. Winkler Prins, Pagina 1826, 1827. ISBN 90 10 02840 2.
- ↑ a b c d e Marcon (1983). Encyclopedie Van Het Dierenrijk. Atrium, p. 58. ISBN 90-6113-334-3.
- ↑ a b Bernhard Grzimek (1971). Het Leven der Dieren Deel I: Lagere Dieren. Kindler Verlag AG. ISBN 90 274 8662 X.
- (nl) Bernhard Grzimek - Het Leven der Dieren Deel I: Lagere Dieren - 1971 - Kindler Verlag AG - ISBN 902748662X