Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje(overleg | bijdragen) op 16 apr 2018 om 20:28. (→Klassementenverloop: CSS: "smaller" betekent niet hetzelfde in alle browsers, replaced: font-size:smaller → font-size:85% met AWB) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Een kopgroep van vier renners, bestaande uit Duber Quintero, Jonathan Clarke, Matthew Brammeier en Choon Huat Goh, kreeg vrijgeleide van het peloton. In de laatste kilometers wist Quintero weg te springen bij zijn medevluchters en de zege te grijpen.3
Het peloton kwam ruim een minuut na Quintero over de streep. Andrea Guardini won de sprint voor plek vijf, Kenny van Hummel werd zevende.
De Kazachse formatie kreeg hulp voor in het peloton van Yellow Fluo en Orica-GreenEdge, waardoor op twintig kilometer nog slechts twee minuten de kopgroep scheidden van het pak. Een massasprint lag in het vooruitzicht nadat de kopgroep ingerekend werd tegen het einde van de rit. Elçin Əsədov probeerde nog uit de greep te blijven van het peloton, maar hij werd bijtijds teruggepakt.
Belkin Pro Cycling en Androni Giocattoli meldden zich in de slotkilometers op kop van het peloton. De Nederlandse ploeg deed dat voor Theo Bos, Kenny van Hummel was het speerpunt voor de Italianen. Twee valpartijen in de laatste kilometer ontregelden de sprint. In de bochtige finale wist Belkin goed van voren te blijven en Theo Bos naar de zege te loodsen.
De aanvallers maakten de koers spannend. Met nog acht kilometer te gaan, had de groep nog één minuut voorsprong op het peloton. Onder leiding van Belkin Pro Cycling werd het vijftal echter op tijd ingerekend. In de spurt was Andrea Guardini vervolgens de beste. De Italiaan kwam in de tweede etappe nog hard ten val, maar bleek vandaag voldoende hersteld.
Omar Bertazzo was de eerste aanvaller van de dag. Na 17 kilometer kreeg de Italiaan van Androni Giocattoli het gezelschap van zes medevluchters. Tien kilometer later werd er een kopgroep van 31 renners gevormd met daarbij Nederlanders Theo Bos, Steven Kruijswijk en Thomas Rabou.
De 31 vluchters kregen het vrijgeleide van het peloton. Hun voorsprong groeide uit tot vier minuten na 47 kilometer koers. Europcar en Tinkoff-Saxo achtervolgden in het peloton maar zij kwam nauwelijks dichter. Aan de voet van de slotklim naar Genting Highlands was de voorsprong geruststellend voor de vluchters. De ritwinnaar en nieuwe leider zat vooraan.
Het was de derde dag op rij dat Bradley White de aanval koos. Ditmaal wist de Amerikaan het wel af te maken. Hij klopte de Nederlander Thomas Rabou met drie fietslengtes in de sprint. De derde man in de vroege vlucht was de 22-jarige Zuid-Afrikaans kampioen, Louis Meintjes. Hij strandde op 4 seconden van de winnaar.
Het tweetal kreeg het vrijgeleide van het peloton, maar Yannick Martinez liet zich terugzakken tot in de grote groep. Elçin Əsədov bleef zo alleen over. Zijn voorsprong groeide tot maximaal 4 minuten.
Alles kwam uiteindelijk echter terug samen en het peloton maakte zich op een massasprint. De sprintvoorbereiding verliep chaotisch, geen enkele ploeg nam de bovenhand. Belkin Pro Cycling begon te vroeg met hun lead-out voor Theo Bos, terwijl Omar Bertazzo zijn ploegmaat Kenny van Hummel perfect afzette.
In de slotkilometer was geen enkele ploeg in staat de Belkin Pro Cycling-trein te laten ontsporen. Na twee scherpe bochten in de laatste hectometers werd Theo Bos aan de kop van het peloton afgeleverd door Graeme Brown, die zag direct dat het goed zat en stak zijn handen in de lucht om de overwinning te vieren.